Rozdział 105
Objawienie dane za pośrednictwem Proroka Józefa Smitha nad rzeką Fishing w stanie Missouri, 22 czerwca 1834 r. Pod przywództwem Proroka święci z Ohio oraz z innych obszarów udali się do Missouri na wyprawę nazwaną później Obozem Syjonu. Ich celem było eskortowanie świętych wygnanych z Missouri z powrotem do ich ziem w hrabstwie Jackson. Mieszkańcy Missouri, którzy uprzednio prześladowali świętych, obawiali się odwetu ze strony Obozu Syjonu i prewencyjnie zaatakowali niektórych świętych mieszkających w hrabstwie Clay w Missouri. Kiedy gubernator Missouri wycofał się ze swojej obietnicy wspierania świętych, Józef Smith otrzymał niniejsze objawienie.
1–5: Syjon zostanie zbudowany dzięki przestrzeganiu prawa celestialnego; 6–13: Odkupienie Syjonu odroczone na krótki okres; 14–19: Pan będzie staczać bitwy Syjonu; 20–26: Święci mają być mądrzy i nie chwalić się potężnymi dziełami, gdy będą się gromadzić; 27–30: Należy zakupić ziemie w hrabstwie Jackson i w okolicznych hrabstwach; 31–34: Starsi mają otrzymać obdarowanie w Domu Pana w Kirtland; 35–37: Święci, którzy są i powołani, i wybrani, zostaną uświęceni; 38–41: Święci mają wznieść światu sztandar pokoju.
1. Zaprawdę, powiadam wam, którzy się zebraliście tutaj, aby poznać moją wolę co do odkupienia mego cierpiącego niedolę ludu —
2. Oto powiadam wam, że gdyby nie wykroczenia mego ludu, a mówię o całym Kościele, a nie o poszczególnych osobach, mógłby być odkupiony nawet teraz.
3. Lecz oto, nie nauczyli się posłuszeństwa temu, czego od nich wymagałem, ale pełni są wszelkiego zła i nie użyczają ze swych majętności, jak przystoi świętym, ubogim i cierpiącym niedolę pośród nich;
4. I nie są zjednoczeni według związku wymaganego przez prawo królestwa celestialnego;
5. I nie można zbudować Syjonu w inny sposób niż przez zasady prawa królestwa celestialnego; inaczej nie mógłbym go przyjąć do siebie.
6. Mój lud musi być karcony, dopóki poprzez cierpienie nie nauczy się posłuszeństwa, jeżeli tak trzeba.
7. Nie mówię o tych, którzy są wyznaczeni, aby prowadzili mój lud, którzy są pierwszymi starszymi mojego Kościoła, bowiem nie wszyscy są potępieni;
8. Ale mówię o kościołach moich w innych stronach — wielu jest takich, którzy powiedzą: Gdzież jest ich Bóg? Oto wybawi On ich w czasach kłopotów, w przeciwnym razie nie pójdziemy do Syjonu, i zatrzymamy nasze pieniądze.
9. Przeto w wyniku wykroczeń ludu mojego uznałem za właściwe, aby starsi moi poczekali przez krótki okres na odkupienie Syjonu —
10. Aby oni sami mogli się przygotować i aby lud mój był nauczany w doskonalszy sposób, i miał doświadczenie, i w doskonalszy sposób poznał swoje obowiązki i rzeczy, jakich wymagam z jego rąk.
11. A nie może się to stać, dopóki starsi moi nie zostaną obdarowani mocą z wysokości.
12. Oto bowiem przygotowałem wielkie obdarowanie i błogosławieństwo, aby je przelać na nich, jeżeli będą wierni i trwać będą w pokorze przede mną.
13. Przeto uznałem za właściwe, aby starsi moi poczekali przez krótki okres na odkupienie Syjonu.
14. Oto bowiem nie wymagam z ich rąk, aby staczali bitwy Syjonu; bowiem jako rzekłem we wcześniejszym przykazaniu, tak i uczynię — Ja będę staczać wasze bitwy.
15. Oto wysłałem niszczyciela, aby zniszczył i spustoszył wrogów moich; i niewiele lat upłynie, a nie będzie ich, i nie będą bezcześcili dziedzictwa mojego, i bluźnili imieniu memu na ziemiach, które poświęciłem na zgromadzenie moich świętych.
16. Oto nakazałem słudze mojemu, Józefowi Smithowi jun., by rzekł całej sile domu mego, wojownikom, młodzieńcom i tym w średnim wieku, aby się zgromadzili dla odkupienia ludu mego i obalili wieże wrogów moich i rozproszyli ich strażników;
17. Ale siła mego domu nie zważała na moje słowa.
18. Jednak ponieważ są tacy, którzy zważali na moje słowa, przygotowałem błogosławieństwo i obdarowanie dla nich, jeżeli nadal będą wierni.
19. Wysłuchałem ich modlitw i przyjmę ich ofiarę; i uznałem za właściwe, żeby ich doprowadzono tak daleko, aby wypróbować ich wiarę.
20. A teraz, zaprawdę, powiadam wam, daję wam przykazanie, aby tylu, ilu tu przyszło — którzy mogą pozostać w tych okolicach — pozostało,
21. A ci, którzy nie mogą zostać, którzy mają rodziny na wschodzie, niechaj pozostaną przez krótki okres, o ile sługa mój, Józef, im to wyznaczy;
22. Bowiem będę mu doradzał w tej sprawie, i wszystkie rzeczy, jakie im wyznaczy, zostaną spełnione.
23. I niechaj cały mój lud, który mieszka w pobliskich rejonach, będzie bardzo wierny i pełen modlitwy, i pokorny przede mną, i nie objawia rzeczy, które im objawiłem, dopóki mądrość moja nie uzna, że należy je objawić.
24. Nie mówcie o sądach ani nie chwalcie się wiarą czy potężnymi dziełami, ale pilnie się zgromadźcie, o ile to możliwe w jednym rejonie, zważając na uczucia ludzi;
25. I oto, dam wam łaskę i przychylność w ich oczach, abyście mogli spocząć w pokoju i bezpieczeństwie, mówiąc ludowi: Sprawujcie sąd i czyńcie nam sprawiedliwość podług prawa, i odpłaćcie nam za nasze krzywdy.
26. Oto teraz powiadam wam, przyjaciele moi, że w ten sposób możecie znaleźć przychylność w oczach ludzi, dopóki armia Izraela nie stanie się bardzo wielka.
27. I zmiękczę serca ludzi, jak to uczyniłem z sercem faraona, od czasu do czasu, dopóki sługa mój, Józef Smith jun., i starsi moi, których wyznaczyłem, nie znajdą czasu, by zgromadzić całą siłę mego domu,
28. I wysłać mądrych ludzi, aby wypełnili to, co nakazałem w sprawie zakupu wszystkich ziem, jakie można nabyć w hrabstwie Jackson oraz w okolicznych hrabstwach.
29. Bowiem jest moją wolą, aby te ziemie zostały zakupione; a kiedy zostaną nabyte, aby święci moi objęli je zgodnie z prawami poświęcenia, jakie dałem.
30. A kiedy już ziemie te będą zakupione, uznam za niewinne armie Izraela, gdy będą zajmować swoje własne ziemie, które wcześniej zakupiły za swoje pieniądze, i obalać będą wieże wrogów moich, którzy mogą ich atakować, i rozpraszać będą ich strażników, i pomszczą mnie, tak że zemsta spadnie na wrogów moich aż do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą.
31. Ale wpierw niechaj bardzo wielka się stanie armia moja i niechaj się uświęci przede mną, aby się stała jasna niczym słońce i czysta niczym księżyc, i aby chorągwie jej były straszne wszystkim narodom;
32. Aby królestwa tego świata były zmuszone przyznać, że królestwo Syjonu jest w rzeczywistości królestwem naszego Boga i Jego Chrystusa; przeto poddajmy się jego prawom.
33. Zaprawdę, powiadam wam, że uznałem za właściwe, aby pierwsi starsi mego Kościoła otrzymali swoje obdarowanie z wysokości w domu moim, który nakazałem wznieść dla mego imienia na ziemi Kirtland.
34. I niechaj te przykazania, które dałem w kwestii Syjonu i praw jego, zostaną wykonane i wypełnione po jego odkupieniu.
35. Był dzień powołania, ale nadszedł czas na dzień wyboru; i niechaj ci, którzy są godni, zostaną wybrani.
36. I przez głos Ducha objawieni będą słudze memu ci, którzy są wybrani; i zostaną oni uświęceni;
37. A jeżeli podążać będą za radą, którą otrzymają, po wielu dniach mieć będą moc do zrealizowania wszystkiego, co się tyczy Syjonu.
38. I ponownie, powiadam wam, proście o pokój nie tylko tych, którzy was porazili, ale wszystkich ludzi;
39. I wznieście sztandar pokoju, i głoście pokój aż po krańce ziemi;
40. I oferujcie pokój tym, którzy was porazili, według głosu Ducha, który jest w was, a wszystko będzie działać wspólnie dla waszego dobra.
41. Przeto bądźcie wierni; i oto, Jam jest z wami aż do samego końca. Tak jest. Amen.