พระคัมภีร์
หลักคำสอนและพันธสัญญา 103


ภาค ๑๐๓

การเปิดเผยที่ประทานผ่านโจเซฟ สมิธ ศาสดาพยากรณ์, ที่เคิร์ทแลนด์, รัฐโอไฮโอ, วันที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ ค.ศ. ๑๘๓๔ (History of the Church, 2:36–39). การเปิดเผยนี้ได้รับหลังจากพาร์ลีย์ พี. แพรทท์ กับไลมัน ไวท์ มาถึงเคิร์ทแลนด์, รัฐโอไฮโอ, พวกเขามาจากมิสซูรีเพื่อหารือกับท่านศาสดาพยากรณ์เกี่ยวกับการบรรเทาทุกข์และการฟื้นฟูวิสุทธิชนสู่แผ่นดินของพวกเขาในเทศมณฑลแจ๊คสัน.

๑–๔, เหตุใดพระเจ้าจึงยอมให้วิสุทธิชนในเทศมณฑลแจ๊คสันถูกข่มเหง; ๕–๑๐, วิสุทธิชนจะได้รับชัยชนะหากพวกเขารักษาพระบัญญัติ; ๑๑–๒๐, การไถ่ไซอันจะเกิดขึ้นโดยอำนาจ, และพระเจ้าจะเสด็จไปเบื้องหน้าผู้คนของพระองค์; ๒๑–๒๘, วิสุทธิชนต้องไปรวมกันในไซอัน, และคนเหล่านั้นที่พลีชีวิตของตนจะพบชีวิตอีก; ๒๙–๔๐, พี่น้องชายหลายคนได้รับเรียกให้จัดตั้งค่ายไซอันและให้ไปที่ไซอัน; พวกเขาได้รับสัญญาถึงชัยชนะหากพวกเขาซื่อสัตย์.

ตามจริงแล้ว เรากล่าวแก่เจ้า, เพื่อนทั้งหลายของเรา, ดูเถิด, เราจะให้การเปิดเผยและบัญญัติข้อหนึ่งแก่เจ้า, เพื่อเจ้าจะรู้ว่าจะปฏิบัติตนอย่างไรในการทำหน้าที่ของเจ้าเกี่ยวกับความรอดและการไถ่พี่น้องเจ้า, ผู้มีอันต้องกระจัดกระจายบนแผ่นดินแห่งไซอัน;

โดยถูกขับไล่และถูกตีโดยมือศัตรูของเรา, ผู้ที่เราจะเทโทสะของเราลงมาอย่างมิอาจประมาณในเวลาของเราเอง.

เพราะเรายอมพวกเขามาจนถึงเวลานี้, เพื่อพวกเขาจะได้เติมความชั่วช้าสามานย์ของพวกเขาจนเต็ม, เพื่อถ้วยของพวกเขาจะได้เต็ม;

และเพื่อคนเหล่านั้นที่เรียกตนเองตามนามของเราจะถูกตีสอนชั่วระยะเวลาไม่นานด้วยการตีสอนที่สาหัสและรุนแรง, เพราะพวกเขามิได้สดับฟังทั้งหมดในกฎเกณฑ์และบัญญัติซึ่งเราให้แก่พวกเขา.

แต่ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ว่าเราประกาศิตคำประกาศิตซึ่งผู้คนของเราจะตระหนัก, ตราบเท่าที่พวกเขาสดับฟังคำแนะนำนับแต่โมงนี้ ซึ่งเรา, พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของพวกเขา, จะให้แก่พวกเขา.

ดูเถิด เพราะเราประกาศิตสิ่งนี้ไว้, พวกเขาจะเริ่มชนะศัตรูของเรานับแต่โมงนี้.

และโดยการสดับฟังที่จะยึดถือถ้อยคำทั้งปวงซึ่งเรา, พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าของพวกเขา, จะพูดกับพวกเขา, พวกเขาจะไม่มีวันหยุดที่จะมีชัยชนะจนกว่าอาณาจักรทั้งหลายของโลกจะศิโรราบอยู่ใต้เท้าของเรา, และจะให้แผ่นดินโลกแก่วิสุทธิชน, เพื่อไว้ครอบครองตลอดกาลและตลอดไป.

แต่ตราบเท่าที่พวกเขาหารักษาบัญญัติของเราไม่, และหาสดับฟังเพื่อจะยึดถือถ้อยคำทั้งปวงของเราไม่, อาณาจักรทั้งหลายของโลกจะมีชัยชนะต่อพวกเขา.

เพราะเราวางพวกเขาไว้ให้เป็นแสงสว่างต่อโลก, และให้เป็นผู้ช่วยให้รอดของมนุษย์;

๑๐ และตราบเท่าที่พวกเขาไม่เป็นผู้ช่วยให้รอดของมนุษย์, พวกเขาก็เป็นดังเกลือที่หมดรส, และนับจากนั้นมันไม่มีประโยชน์เลยนอกจากจะเอาไปทิ้งเสียและเหยียบย่ำไว้ใต้เท้ามนุษย์.

๑๑ แต่ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, เราประกาศิตว่าพี่น้องเจ้าซึ่งมีอันต้องกระจัดกระจายจะกลับมาแผ่นดินแห่งมรดกทั้งหลายของพวกเขา, และจะสร้างแผ่นดินที่รกร้างของไซอันขึ้นมาใหม่.

๑๒ เพราะหลังจากความยากลำบากยิ่ง, ดังที่เรากล่าวแก่เจ้าในบัญญัติข้อก่อนแล้ว, จึงบังเกิดพร.

๑๓ ดูเถิด, นี่คือพรซึ่งเราสัญญาไว้หลังจากความยากลำบากของเจ้า, และความยากลำบากของพี่น้องเจ้า—การไถ่เจ้า, และการไถ่พี่น้องของเจ้า, แม้การฟื้นฟูพวกเขาสู่แผ่นดินแห่งไซอัน, ซึ่งจะได้รับการสถาปนา, ไม่ถูกโค่นลงอีก.

๑๔ กระนั้นก็ตาม, หากพวกเขาทำให้มรดกของตนแปดเปื้อนพวกเขาจะถูกโค่นลง; เพราะเราจะไม่ละเว้นพวกเขาหากพวกเขาทำให้มรดกของตนแปดเปื้อน.

๑๕ ดูเถิด, เรากล่าวแก่เจ้า, การไถ่ไซอันจำเป็นว่าต้องมาโดยอำนาจ;

๑๖ ฉะนั้น, เราจะยกคน ๆ หนึ่งขึ้นให้ผู้คนของเรา, ผู้จะนำพวกเขาเหมือนดังโมเสสนำลูกหลานของอิสราเอล.

๑๗ เพราะเจ้าเป็นลูกหลานของอิสราเอล, และของพงศ์พันธุ์ของอับราฮัม, และจำเป็นว่าเขาจะนำเจ้าให้พ้นจากความเป็นทาสโดยอำนาจ, และด้วยแขนที่ยื่นออกไป.

๑๘ และดังที่โมเสสนำบรรพบุรุษเจ้าไปในตอนแรกฉันใด, แม้ฉันนั้นการไถ่ไซอันจะบังเกิดขึ้น.

๑๙ ฉะนั้น, อย่าให้ใจเจ้าท้อถอย, เพราะเรามิได้กล่าวแก่เจ้าดังที่เรากล่าวแก่บรรพบุรุษของเจ้าว่า : เทพของเราจะนำไปข้างหน้าเจ้า, แต่มิใช่สิริของเรา.

๒๐ แต่เรากล่าวแก่เจ้าว่า : เทพทั้งหลายของเราจะนำไปข้างหน้าเจ้า, และสิริของเราด้วย, และในที่สุดเจ้าจะครอบครองแผ่นดินดี.

๒๑ ตามจริงแล้ว, ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, ว่าผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, จูเนียร์, คือคนที่เราเปรียบกับผู้รับใช้ผู้ที่พระเจ้าแห่งสวนองุ่นตรัสไว้ในคำอุปมาซึ่งเราได้ให้แก่เจ้า.

๒๒ ฉะนั้น ให้ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, จูเนียร์, กล่าวแก่กำลังของครัวเรือนเรา, คนหนุ่มของเราและผู้ที่อยู่ในวัยกลางคน—จงมารวมกันที่แผ่นดินแห่งไซอัน, บนแผ่นดินซึ่งเราซื้อมาด้วยเงินตราที่อุทิศถวายเรา.

๒๓ และให้หน่วยทั้งปวงของศาสนจักรส่งคนมีปัญญาขึ้นมากับเงินตราของพวกเขา, และซื้อที่ดินแม้ดังที่เราบัญชาพวกเขาไว้.

๒๔ และตราบเท่าที่ศัตรูของเรามารุกรานเจ้าเพื่อขับเจ้าไปจากแผ่นดินดีของเรา, ซึ่งเราอุทิศให้เป็นแผ่นดินแห่งไซอัน, แม้จากแผ่นดินของเจ้าเองหลังจากประจักษ์พยานเหล่านี้, ซึ่งเจ้านำมาฟ้องพวกเขาต่อหน้าเรา, เจ้าจะสาปแช่งพวกเขา;

๒๕ และผู้ใดก็ตามที่เจ้าสาปแช่ง, เราก็จะสาปแช่ง, และเจ้าพึงแก้แค้นศัตรูของเราให้แก่เรา.

๒๖ และสิริของเราจะอยู่กับเจ้า แม้ในการแก้แค้นศัตรูของเราให้แก่เรา, ถึงอนุชนรุ่นที่สามและที่สี่ ของเขาเหล่านั้นที่ชังเรา.

๒๗ อย่าให้มนุษย์คนใดกลัวที่จะพลีชีวิตของตนเพื่อเห็นแก่เรา; เพราะผู้ใดที่พลีชีวิตของตนเพื่อเห็นแก่เราจะพบชีวิตอีก.

๒๘ และผู้ใดที่ไม่เต็มใจพลีชีวิตของตนเพื่อเห็นแก่เราย่อมมิใช่สานุศิษย์ของเรา.

๒๙ เป็นความประสงค์ของเราที่ผู้รับใช้ของเรา ซิดนีย์ ริกดันจะเปล่งเสียงเขาในการชุมนุมในดินแดนทางตะวันออก, ในการเตรียมหน่วยต่าง ๆ ของศาสนจักรให้รักษาบัญญัติซึ่งเราให้แก่พวกเขาไว้เกี่ยวกับการฟื้นฟูและการไถ่ไซอัน.

๓๐ เป็นความประสงค์ของเราที่ผู้รับใช้ของเรา พาร์ลีย์ พี. แพรทท์ และผู้รับใช้ของเรา ไลมัน ไวท์จะไม่กลับไปยังแผ่นดินพี่น้องของพวกเขา, จนกว่าพวกเขาจะได้หมู่เหล่าที่จะขึ้นไปยังแผ่นดินแห่งไซอัน, หมู่ละสิบ, หรือหมู่ละยี่สิบ, หรือหมู่ละห้าสิบ, หรือหมู่ละร้อย, จนกว่าพวกเขาจะได้จำนวนห้าร้อยคนของกำลังของครัวเรือนเรา.

๓๑ ดูเถิด นี่เป็นความประสงค์ของเรา; ขอและเจ้าจะได้รับ; แต่มนุษย์ไม่ทำตามความประสงค์ของเราเสมอไป.

๓๒ ฉะนั้น, หากเจ้าจะไม่ได้ห้าร้อยคน, จงมุมานะเพื่อเจ้าอาจจะได้สักสามร้อยคน.

๓๓ และหากเจ้าไม่ได้สามร้อยคน, จงมุมานะเพื่อเจ้าอาจจะได้สักหนึ่งร้อยคน.

๓๔ แต่ตามจริงแล้วเรากล่าวแก่เจ้า, บัญญัติข้อหนึ่งเราให้แก่เจ้า, ว่าเจ้าจะไม่ขึ้นไปยังแผ่นดินแห่งไซอันจนกว่าเจ้าจะได้หนึ่งร้อยคนของกำลังของครัวเรือนเรา, ที่จะขึ้นไปยังแผ่นดินแห่งไซอันกับเจ้า.

๓๕ ฉะนั้น, ดังที่เรากล่าวแก่เจ้า, ขอและเจ้าจะได้รับ; สวดอ้อนวอนอย่างจริงจังเพื่อผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, จูเนียร์, อาจจะไปกับเจ้า, และควบคุมดูแลท่ามกลางผู้คนของเรา, และจัดตั้งอาณาจักรของเราบนแผ่นดินที่อุทิศถวายไว้, และสถาปนาลูกหลานของไซอันไว้บนกฎและบัญญัติซึ่งให้มาแล้วและซึ่งจะให้แก่เจ้า.

๓๖ ชัยชนะและรัศมีภาพทั้งปวงเกิดกับเจ้าโดยผ่านความขยันหมั่นเพียร, ความซื่อสัตย์, และคำสวดอ้อนวอนแห่งศรัทธาของเจ้า.

๓๗ ให้ผู้รับใช้ของเรา พาร์ลีย์ พี. แพรทท์ เดินทางกับผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, จูเนียร์.

๓๘ ให้ผู้รับใช้ของเรา ไลมัน ไวท์ เดินทางกับผู้รับใช้ของเรา ซิดนีย์ ริกดัน.

๓๙ ให้ผู้รับใช้ของเรา ไฮรัม สมิธ เดินทางกับผู้รับใช้ของเรา เฟรเดอริค จี. วิลเลียมส์.

๔๐ ให้ผู้รับใช้ของเรา ออร์สัน ไฮด์ เดินทางกับผู้รับใช้ของเรา ออร์สัน แพรทท์, ที่ใดก็ตามที่ผู้รับใช้ของเรา โจเซฟ สมิธ, จูเนียร์, จะแนะนำพวกเขา, ในการทำให้บัญญัติเหล่านี้ ซึ่งเราให้แก่เจ้าเกิดสัมฤทธิผล, และปล่อยที่เหลือไว้ในมือเรา. แม้เป็นดังนั้น. เอเมน.