๑ และบัดนี้, หลังจากพูดกับผู้คนจบแล้ว, กษัตริย์เบ็นจามินคิดว่าสมควร, ที่ท่านจะจดชื่อคนทั้งปวงที่เข้ามาสู่พันธสัญญากับพระผู้เป็นเจ้าที่จะรักษาพระบัญญัติของพระองค์.

๒ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือไม่มีสักคน, เว้นแต่เด็กเล็ก ๆ, ที่ไม่ได้เข้ามาสู่พันธสัญญาและรับเอาพระนามของพระคริสต์ไว้กับตน.

๓ และอนึ่ง, เหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือเมื่อกษัตริย์เบ็นจามินยุติเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว, และอุทิศถวายโมไซยาห์บุตรของท่านเป็นผู้ปกครองและกษัตริย์เหนือผู้คนของท่าน, และมอบหน้าที่ทั้งหมดเกี่ยวกับอาณาจักรให้, และกำหนดปุโรหิตให้สอนผู้คนด้วย, เพื่อโดยการนั้นพวกเขาจะฟังและรู้จักพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า, และกระตุ้นพวกเขาให้ระลึกถึงคำปฏิญาณซึ่งพวกเขาทำไว้, ท่านให้ฝูงชนแยกย้ายกันไป, และพวกเขากลับไป, ทุกคน, ตามครอบครัวของตน, สู่บ้านของตนเอง.

๔ และโมไซยาห์เริ่มปกครองแทนบิดาท่าน. และท่านเริ่มปกครองเมื่ออายุสามสิบปี, รวม, เป็นเวลาประมาณสี่ร้อยเจ็ดสิบหกปีนับแต่เวลาที่ลีไฮจากเยรูซาเล็มมา.

๕ และกษัตริย์เบ็นจามินมีชีวิตต่อมาอีกสามปีและท่านตาย.

๖ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือกษัตริย์โมไซยาห์ได้เดินตามทางของพระเจ้า, และยึดถือคำพิพากษาของพระองค์และกฎเกณฑ์ของพระองค์, และรักษาพระบัญญัติของพระองค์ทุกเรื่องไม่ว่าอะไรก็ตามที่พระองค์ทรงบัญชาท่าน.

๗ และกษัตริย์โมไซยาห์ได้ให้ผู้คนของท่านทำไร่ไถนา. และท่าน, ตัวท่านเอง, ได้ทำไร่ไถนาด้วย, เพื่อโดยการนั้นท่านจะไม่กลายเป็นภาระแก่ผู้คนของท่าน, เพื่อท่านจะได้ทำตามสิ่งที่บิดาท่านได้ทำไว้ทุกอย่าง. และไม่มีการขัดแย้งในบรรดาผู้คนทั้งหมดของท่านต่อเนื่องเป็นเวลาสามปี.