1. I powtarzam, moi bracia, chciałbym was prosić o uwagę, bo mam wam nieco więcej do powiedzenia; oto mam powiedzieć wam o tym, co nastąpi.

2. I te rzeczy, które wam powiem, zostały mi oznajmione przez anioła Boga. I powiedział mi on: Przebudź się; i przebudziłem się, i oto stał on przede mną.

3. I powiedział mi: Przebudź się i usłysz słowa, które ci powiem; oto przychodzę zwiastować ci dobrą nowinę wielkiej radości.

4. Bowiem Pan wysłuchał twych modlitw i ocenił twoją prawość, i posłał mnie, abym zwiastował ci, byś mógł się radować i ogłosić to swemu ludowi, aby on także mógł być napełniony radością.

5. Oto nadchodzi czas, i jest już niedaleko, gdy z mocą Pan Wszechmogący, który panuje, który był i jest od całej wieczności po całą wieczność, zstąpi z niebios między dzieci ludzkie, żyjąc w przybytku z gliny, i pójdzie między ludzi, czyniąc potężne cuda, uzdrawiając chorych, wskrzeszając umarłych, sprawiając, że chromi będą chodzić, niewidomi widzieć, a głusi słyszeć, i lecząc wszelkie dolegliwości.

6. I będzie On wypędzał diabły, czyli złe duchy, które przebywają w sercach dzieci ludzkich.

7. I oto, będzie On cierpiał pokusy i ból ciała, głód, pragnienie i zmęczenie, nawet więcej, niż człowiek może wycierpieć, poza śmiercią; oto krew będzie się sączyła z każdego poru, tak wielka będzie Jego męka za niegodziwość i występki Jego ludu.

8. I będzie On nazwany Jezusem Chrystusem, Synem Boga, Ojcem nieba i ziemi, Stworzycielem wszystkiego od początku; a Jego matka będzie zwana Marią.

9. I oto, przyjdzie On do Swoich, aby zbawienie mogło przyjść do dzieci ludzkich, właśnie poprzez wiarę w Jego imię; a nawet po tym wszystkim będą uważać Go za człowieka i mówić, że ma diabła, i ubiczują Go, i ukrzyżują.

10. I powstanie On trzeciego dnia z martwych; i oto, stanie On, aby sądzić świat; i oto, wszystko to nastąpi, aby prawy sąd został wydany na dzieci ludzkie.

11. Oto Jego krew zadośćuczyni za grzechy tych, którzy upadli z powodu wykroczenia Adama, i umarli, nie znając woli Boga co do siebie, albo którzy grzeszyli nieświadomie.

12. Ale biada, biada temu, kto wie, że buntuje się przeciw Bogu! Bowiem zbawienie nie przyjdzie do żadnego z takich, chyba że przez pokutę i wiarę w Pana Jezusa Chrystusa.

13. I Pan Bóg posłał Swych świętych proroków pośród wszystkie dzieci ludzkie, aby głosili te rzeczy ludziom każdego plemienia, narodu i języka, aby przez to ci, którzy uwierzą, że Chrystus przyjdzie, mogli otrzymać odpuszczenie grzechów i cieszyć się niezmiernie wielką radością, jak gdyby On już do nich przyszedł.

14. Jednak Pan Bóg zobaczył, że Jego lud jest ludem o hardym karku i wyznaczył mu prawo, właśnie prawo Mojżesza.

15. I wiele znaków i dziwów, i symboli, i zwiastunów dotyczących Swego przyjścia im pokazał; a także święci prorocy mówili im o Jego przyjściu; a mimo to znieczulili oni swe serca i nie zrozumieli, że prawo Mojżesza na nic się nie zda bez zadośćuczynienia Jego krwią.

16. I nawet gdyby to było możliwe, że małe dzieci mogłyby grzeszyć, nie mogłyby być zbawione; lecz ja wam mówię, że są one błogosławione; oto jak przez Adama, to jest z natury, ludzie upadają, tak też krew Chrystusa czyni zadość za ich grzechy.

17. A ponadto, mówię ci, że nie będzie dane żadne inne imię ani inna droga czy sposób, w jaki zbawienie może przyjść do dzieci ludzkich, tylko w imię Chrystusa, Pana Wszechmogącego, i przez nie.

18. Oto sądzi On, a Jego sąd jest sprawiedliwy; i niemowlę, które umiera w dzieciństwie, nie zginie; lecz ludzie ściągną potępienie na swe własne dusze, jeśli nie ukorzą się i nie staną się jak małe dzieci, i nie uwierzą, że zbawienie było, jest i przyjdzie w zadość czyniącej krwi Chrystusa, Pana Wszechmogącego, i przez nią.

19. Albowiem człowiek naturalny jest wrogiem Boga i był nim od upadku Adama, i pozostanie nim na wieki wieków, jeśli nie podda się wpływowi Ducha Świętego i nie odsunie tego człowieka naturalnego, stając się świętym poprzez zadośćuczynienie Chrystusa Pana, i stając się jak dziecko, uległy, łagodny, pokorny, cierpliwy, pełen miłości, skłonny do poddania się wszystkiemu, co Pan uważa za stosowne na niego nałożyć, tak jak dziecko poddaje się woli swego ojca.

20. A ponadto, mówię ci, że nadejdzie czas, kiedy wiedza o Zbawicielu ogarnie każdy naród, plemię, język i lud.

21. I oto, gdy nadejdzie ten czas, nikt, z wyjątkiem małych dzieci, nie okaże się bez winy przed Bogiem, jeśli nie odpokutuje i nie będzie wierzył w imię Pana Boga Wszechmogącego.

22. I w tej oto chwili, gdy nauczasz swój lud o sprawach, które Pan, twój Bóg, ci nakazał, nie są oni więcej bez winy w oczach Boga, jeśli nie postępują według słów, które ci powiedziałem.

23. I teraz powiedziałem słowa, które Pan Bóg mi nakazał.

24. I tak mówi Pan: W dzień sądu staną jako jasne świadectwo przeciwko temu ludowi; według nich będą sądzeni, każdy człowiek według swych uczynków, dobrych czy złych.

25. I jeśli będą one złe, zobaczą straszliwy obraz swej własnej winy i występków, co sprawi, że cofną się sprzed obecności Pana w stan nieszczęścia i nieskończonej męki, skąd nie ma dla nich powrotu; ściągną więc potępienie na swe własne dusze.

26. Dlatego wypiją z kielicha gniewu Boga, od czego sprawiedliwość nie może ich powstrzymać, jak nie mogła powstrzymać upadku Adama spowodowanego przez spożycie zakazanego owocu; dlatego miłosierdzie nie może więcej rościć sobie do nich prawa na wieki.

27. A ich męka jest niczym jezioro ognia i siarki, którego płomienie nie gasną i którego dym unosi się na wieki wieków. Tak mi nakazał Pan. Amen.