1. A teraz mówię także w odniesieniu do tych, którzy nie wierzą w Chrystusa.

2. Oto, czy uwierzycie w ten dzień waszego nawiedzenia — zaiste, gdy Pan przyjdzie, zaiste, w ten wielki dzień, gdy ziemia zwinie się niczym zwój, a jej żywioły stopią się w żarze płomieni, zaiste, w ten wielki dzień, gdy zostaniecie przywiedzeni, aby stanąć przed Barankiem Bożym — czy powiecie wtedy, że nie ma Boga?

3. Czy będziecie nadal wypierać się Chrystusa albo czy będziecie mogli patrzeć na Baranka Bożego? Czy uważacie, że możecie przebywać z Nim, mając świadomość własnej winy? Czy uważacie, że moglibyście być szczęśliwi, przebywając z tą świętą Istotą, gdy wasze dusze są dręczone świadomością winy, że znieważaliście Jego prawa?

4. Oto mówię wam, że bylibyście bardziej nieszczęśliwi, przebywając ze świętym i sprawiedliwym Bogiem ze świadomością swego skalania przed Nim, niż gdybyście pozostawali pośród potępionych dusz w piekle.

5. Albowiem, gdy zostaniecie przywiedzeni, aby zobaczyć swoją nagość przed Bogiem, a także chwałę Boga i świętość Jezusa Chrystusa, rozpali się na was płomień niegasnącego ognia.

6. Przeto, o wy, niewierzący, zwróćcie się do Pana; módlcie się z wielką siłą do Ojca w imię Jezusa, abyście mogli okazać się bez skazy, nieskalani, nieposzlakowani i biali, będąc oczyszczeni krwią Baranka w ten wielki i ostatni dzień.

7. I ponownie mówię do was, którzy zaprzeczacie objawieniom Boga, twierdząc, że przeminęły, że nie ma więcej objawień, ani proroctw, ani darów, ani uzdrowień, ani mówienia językami i tłumaczenia języków;

8. Oto powiadam wam, że kto temu zaprzecza, nie zna ewangelii Chrystusa; zaiste, nie czytał pism świętych; a jeśli je czytał, to nie rozumie ich.

9. Czyż bowiem nie czytamy, że Bóg jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki, i że nie ma w Nim żadnej niestałości ani cienia zmiany?

10. I teraz, jeśli wyobrażaliście sobie Boga, który jest niestały i w którym jest cień zmienności, wtedy wyobrażaliście sobie boga, który nie jest Bogiem cudów.

11. Lecz oto, ja wam pokażę Boga cudów, samego Boga Abrahama i Boga Izaaka, i Boga Jakuba; i jest to ten sam Bóg, który stworzył niebiosa i ziemię, i wszystko, co w nich jest.

12. Oto stworzył On Adama, i przez Adama nastąpił upadek człowieka. I z powodu upadku człowieka przyszedł Jezus Chrystus, który jest Ojcem i Synem; i przez Jezusa Chrystusa przyszło odkupienie człowieka.

13. I dzięki odkupieniu człowieka, które nastąpiło przez Jezusa Chrystusa, ludzie są z powrotem przywiedzeni do obecności Pana; zaiste, i przez to wszyscy ludzie są odkupieni, bo śmierć Chrystusa przynosi zmartwychwstanie, i przynosi im odkupienie od wiecznego snu, z którego to snu wszyscy zostaną przebudzeni mocą Bożą, gdy zabrzmi trąba; i wszyscy, zarówno mali, jak i wielcy, staną na Jego sąd, będąc odkupieni i oswobodzeni z wiecznych więzów śmierci, która jest śmiercią doczesną.

14. I wtedy przyjdzie na nich sąd Świętego Boga; i wtedy nadejdzie czas, że kto jest skalany, pozostanie skalany; a prawy pozostanie prawy; szczęśliwy pozostanie szczęśliwy; a nieszczęśliwy pozostanie nieszczęśliwy.

15. I teraz, o wy wszyscy, którzy wyobrażaliście sobie boga, który nie może dokonywać cudów, pytam was, czy nastąpiło już wszystko, co przepowiedziałem? Czy nadszedł już koniec? Oto mówię wam: Nie; i Bóg nie przestał być Bogiem cudów.

16. Oto, czyż dzieła Boga nie są zdumiewające w naszych oczach? Zaiste, i kto może pojąć zdumiewające dzieła Boga?

17. Kto powie, że nie było cudem, że Jego słowem niebo i ziemia zaistniały; i mocą Jego słowa człowieka stworzono z prochu ziemi; i mocą Jego słowa dokonano cudów?

18. Kto powie, że Jezus Chrystus nie dokonał wielu potężnych cudów? I wiele potężnych cudów dokonano rękoma apostołów.

19. I jeśli wtedy dokonywano cudów, dlaczego Bóg miałby przestać być Bogiem cudów, a mimo to pozostać niezmienną Istotą? I oto, powiadam wam, że On się nie zmienia; i gdyby się zmieniał, przestałby być Bogiem; a On nie przestaje być Bogiem, i jest Bogiem cudów.

20. I przyczyną tego, że przestaje czynić cuda pośród dzieci ludzkich, jest to, że marnieją w niewierze i schodzą z właściwej drogi, i nie znają Boga, któremu powinni ufać.

21. Oto powiadam wam, że temu, kto wierzy w Chrystusa, i nigdy nie wątpi, będzie dane, o cokolwiek poprosi Ojca w imię Chrystusa; i ta obietnica jest dla wszystkich, aż po krańce ziemi.

22. Albowiem tak powiedział Jezus Chrystus, Syn Boga, Swoim uczniom, którzy mieli pozostać, a także wszystkim uczniom w obecności zgromadzonej rzeszy: Idźcie na cały świat i głoście ewangelię wszystkim ludziom.

23. I ten, kto uwierzy i zostanie ochrzczony, będzie zbawiony, ale ten, kto nie uwierzy, będzie potępiony.

24. I te znaki będą towarzyszyły tym, którzy uwierzą — w imię moje będą wypędzać diabły; będą mówić nowymi językami; będą brać węże; i choćby wypili coś trującego, nie zaszkodzi im to; nakładać będą ręce na chorych, a oni zostaną uzdrowieni;

25. I ktokolwiek uwierzy w imię moje, w nic nie wątpiąc, temu potwierdzę wszystkie moje słowa, aż po krańce ziemi.

26. I teraz oto, kto może się przeciwstawić dziełom Pana? Kto może zaprzeczyć Jego słowom? Kto powstanie przeciwko wszechmocnej potędze Pana? Kto będzie gardził dziełami Pana? Kto będzie gardził dziećmi Chrystusa? Uważajcie, wszyscy, którzy gardzicie dziełami Pana, albowiem będziecie się dziwić i zginiecie.

27. Dlatego nie gardźcie ani się nie dziwcie, ale zważajcie na słowa Pana, i proście Ojca w imię Jezusa o to, czego wam potrzeba. Nie wątpcie, ale wierzcie, i zacznijcie jak w dawnych czasach, i przyjdźcie do Pana z całym sercem, i wypracujcie swoje zbawienie z bojaźnią i drżeniem przed Nim.

28. Bądźcie mądrzy w dniach swej próby; wyzbądźcie się całej swej nieczystości; nie proście o zaspokojenie swych żądz, ale proście usilnie, abyście nie ulegli pokusie, lecz abyście służyli prawdziwemu i żywemu Bogu.

29. Uważajcie, abyście nie zostali ochrzczeni, nie będąc tego godni; uważajcie, abyście nie przyjęli sakramentu Chrystusa, nie będąc tego godni; ale uważajcie, abyście czynili wszystko godnie i w imię Jezusa Chrystusa, Syna Boga żywego; i jeśli będziecie tak postępować, i wytrwacie do końca, w żadnym wypadku nie zostaniecie wykluczeni.

30. Oto mówię do was, jak gdybym mówił spośród umarłych; gdyż wiem, że będziecie mieli moje słowa.

31. Nie potępiajcie mnie z powodu mej niedoskonałości, ani mego ojca z powodu jego niedoskonałości, ani też tych, którzy pisali przed nim; lecz raczej dziękujcie Bogu, że objawił wam nasze niedoskonałości, abyście mogli się uczyć, by stać się mądrzejszymi od nas.

32. I teraz oto spisaliśmy tę księgę zgodnie z naszą wiedzą, znakami nazwanymi pośród nas zreformowanym egipskim, które zostały nam przekazane, i przez nas zmienione, według naszego sposobu mówienia.

33. I gdyby nasze płyty były dostatecznie wielkie, pisalibyśmy po hebrajsku; lecz zmieniliśmy także język hebrajski; i gdybyśmy pisali po hebrajsku, oto nie byłoby żadnych niedoskonałości w naszym zapisie.

34. Lecz Pan zna sprawy, o których pisaliśmy, a także wie, że żaden inny lud nie zna naszego języka; a ponieważ żaden inny lud nie zna naszego języka, przeto przygotował On środki do przetłumaczenia go.

35. I zapisaliśmy to wszystko, aby oczyścić nasze szaty z krwi naszych braci, którzy zmarnieli w niewierze.

36. I oto, to, czego pragnęliśmy dla naszych braci, zaiste, aby zostali przywróceni do wiedzy o Chrystusie, było zgodne z modlitwami wszystkich świętych, którzy mieszkali na tej ziemi.

37. I niech Pan Jezus Chrystus sprawi, aby ich modlitwy zostały wysłuchane według ich wiary; i niech Bóg Ojciec pamięta przymierze, które zawarł z domem Izraela; i niech ich błogosławi na zawsze, przez ich wiarę w imię Jezusa Chrystusa. Amen.