หนังสือของอีเธอร์
บันทึกของชาวเจเร็ด, ที่ได้จากแผ่นจารึกยี่สิบสี่แผ่นซึ่งผู้คนของลิมไฮพบในวันเวลาของกษัตริย์โมไซยาห์.
บทที่ ๑
โมโรไนย่องานเขียนของอีเธอร์—มีการแสดงลำดับการสืบเชื้อสายของอีเธอร์—ภาษาของชาวเจเร็ดไม่ได้ถูกทำให้สับสนที่หอบาเบล—พระเจ้าทรงสัญญาจะนำพวกเขาไปสู่แผ่นดินที่เลิศเลอและทำให้พวกเขาเป็นประชาชาติยิ่งใหญ่.
๑ และบัดนี้ข้าพเจ้า, โมโรไน, เริ่มให้เรื่องราวของผู้อยู่อาศัยเหล่านั้นในสมัยโบราณซึ่งถูกทำลายโดยพระหัตถ์ของพระเจ้าบนผืนดินของประเทศทางเหนือนี้.
๒ และข้าพเจ้าได้เรื่องราวของข้าพเจ้าจากแผ่นจารึกยี่สิบสี่แผ่นซึ่งผู้คนของลิมไฮพบ, ซึ่งเรียกว่าหนังสือของอีเธอร์.
๓ และเพราะข้าพเจ้าคิดว่าตอนแรกของบันทึกนี้, ซึ่งพูดเกี่ยวกับการสร้างโลก, และเกี่ยวกับอาดัมด้วย, และเรื่องราวนับแต่เวลานั้นแม้จนถึงหอสูงอันยิ่งใหญ่นั้น, และสิ่งใดก็ตามซึ่งเกิดขึ้นในบรรดาลูกหลานมนุษย์จนถึงเวลานั้น, มีอยู่ในบรรดาชาวยิว—
๔ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงไม่เขียนเรื่องเหล่านั้นที่เกิดขึ้นนับแต่วันเวลาของอาดัมจนถึงเวลานั้น; แต่มันมีอยู่บนแผ่นจารึก; และผู้ใดที่พบมัน, ผู้นั้นจะมีพลังความสามารถเพื่อเขาจะมีเรื่องราวอันครบถ้วน.
๕ แต่ดูเถิด, ข้าพเจ้าไม่ได้ให้เรื่องราวโดยครบถ้วน, แต่ข้าพเจ้าให้ไว้เพียงส่วนหนึ่งของเรื่องราว, นับจากหอสูงลงมาจนกระทั่งคนเหล่านั้นถูกทำลาย.
๖ และข้าพเจ้าให้เรื่องราวไว้ตามนี้. คนที่เขียนเรื่องนี้คืออีเธอร์, และท่านเป็นผู้สืบตระกูลของโคริแอนเทอร์.
๗ โคริแอนเทอร์เป็นบุตรของโมรอน.
๘ และโมรอนเป็นบุตรของอีเธ็ม.
๙ และอีเธ็มเป็นบุตรของเอฮาห์.
๑๐ และเอฮาห์เป็นบุตรของเสธ.
๑๑ และเสธเป็นบุตรของชิบลัน.
๑๒ และชิบลันเป็นบุตรของคอม.
๑๓ และคอมเป็นบุตรของโคริแอนทัม.
๑๔ และโคริแอนทัมเป็นบุตรของแอมนิแกดดาห์.
๑๕ และแอมนิแกดดาห์เป็นบุตรของแอรัน.
๑๖ และแอรันเป็นผู้สืบตระกูลของเฮ็ธ, ผู้เป็นบุตรของฮีอาธัม.
๑๗ และฮีอาธัมเป็นบุตรของลิบ.
๑๘ และลิบเป็นบุตรของคิช.
๑๙ และคิชเป็นบุตรของโครัม.
๒๐ และโครัมเป็นบุตรของลีไว.
๒๑ และลีไวเป็นบุตรของคิม.
๒๒ และคิมเป็นบุตรของโมริแอนทอน.
๒๓ และโมริแอนทอนเป็นผู้สืบตระกูลของริพเลคิช.
๒๔ และริพเลคิชเป็นบุตรของเชซ.
๒๕ และเชซเป็นบุตรของเฮ็ธ.
๒๖ และเฮ็ธเป็นบุตรของคอม.
๒๗ และคอมเป็นบุตรของโคริแอนทัม.
๒๘ และโคริแอนทัมเป็นบุตรของอีเมอร์.
๒๙ และอีเมอร์เป็นบุตรของโอเมอร์.
๓๐ และโอเมอร์เป็นบุตรของชูล.
๓๑ และชูลเป็นบุตรของคิบ.
๓๒ และคิบเป็นบุตรของโอไรฮาห์, ผู้เป็นบุตรของเจเร็ด;
๓๓ เจเร็ดซึ่งออกมากับพี่ชายท่านและครอบครัวของพวกท่าน, กับคนอื่น ๆ และครอบครัวของพวกเขา, จากหอสูงนั้น, ในเวลาที่พระเจ้าทรงทำให้ภาษาของผู้คนสับสน, และทรงยืนยันหนักแน่นในพระพิโรธของพระองค์ว่าพวกเขาจะกระจัดกระจายไปทั่วพื้นพิภพ; และตามพระดำรัสของพระเจ้าผู้คนก็กระจัดกระจายไป.
๓๔ และพี่ชายของเจเร็ดโดยที่เป็นคนร่างใหญ่และมีพลัง, และเป็นที่โปรดปรานมากของพระเจ้า, เจเร็ด, น้องชายท่าน, จึงกล่าวแก่ท่านว่า : จงร้องทูลพระเจ้าเถิด, เพื่อพระองค์จะไม่ทรงทำให้เราสับสนจนเราจะไม่เข้าใจถ้อยคำของเรา.
๓๕ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือ พี่ชายของเจเร็ดร้องทูลพระเจ้า, และพระเจ้าทรงมีความสงสารเจเร็ด; ฉะนั้นพระองค์จึงไม่ทรงทำให้ภาษาของเจเร็ดสับสน; และเจเร็ดกับพี่ชายของท่านจึงไม่ถูกทำให้สับสน.
๓๖ ครั้นแล้วเจเร็ดกล่าวแก่พี่ชายท่านว่า : จงร้องทูลพระเจ้าอีกเถิด, และอาจเป็นได้ว่าพระองค์จะทรงคลายความกริ้วของพระองค์จากพวกเขาซึ่งเป็นเพื่อนของเรา, เพื่อพระองค์จะไม่ทรงทำให้ภาษาของพวกเขาสับสน.
๓๗ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือพี่ชายของเจเร็ดร้องทูลพระเจ้า, และพระเจ้าทรงมีความสงสารเพื่อน ๆ ของพวกท่านและครอบครัวของพวกท่านด้วย, คือพวกเขาไม่ถูกทำให้สับสน.
๓๘ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือเจเร็ดพูดกับพี่ชายอีก, มีความว่า : ไปทูลถามพระเจ้าเถิดว่าพระองค์จะทรงขับไล่เราออกจากแผ่นดินหรือ, และหากพระองค์จะทรงขับไล่เราออกจากแผ่นดิน, จงร้องทูลพระองค์ว่าเราจะไปแห่งใด. และใครเล่าจะรู้ว่าพระเจ้าอาจจะทรงพาเราไปยังแผ่นดินที่เลิศเลอกว่าแผ่นดินโลกทั้งปวง ? และหากเป็นเช่นนั้น, ก็ขอให้เราซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า, เพื่อเราจะได้รับมันเป็นมรดกของเรา.
๓๙ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือพี่ชายของเจเร็ดร้องทูลพระเจ้าตามที่พูดไว้โดยปากของเจเร็ด.
๔๐ และเหตุการณ์ได้บังเกิดขึ้นคือพระเจ้าทรงได้ยินพี่ชายของเจเร็ด, และทรงมีความสงสารท่าน, และตรัสกับท่านว่า :
๔๑ จงไปรวบรวมฝูงสัตว์เลี้ยงของเจ้า, ทั้งเพศผู้และเพศเมีย, ทุกชนิด; และเมล็ดพันธุ์พืชของแผ่นดินโลกทุกชนิดด้วย; และครอบครัวทั้งหลายของเจ้า; และเจเร็ดน้องของเจ้าและครอบครัวของเขาด้วย; และเพื่อนของเจ้าและครอบครัวของพวกเขาด้วย, และเพื่อนของเจเร็ดและครอบครัวของพวกเขา.
๔๒ และเมื่อเจ้าทำดังนี้แล้วเจ้าจงนำหน้าพวกเขาลงไปในหุบเขาที่อยู่ทางเหนือ. และเราจะพบเจ้าที่นั่น, และเราจะนำหน้าเจ้าไปในแผ่นดินอันเลิศเลอกว่าผืนแผ่นดินทั้งปวงของแผ่นดินโลก.
๔๓ และที่นั่นเราจะอวยพรเจ้าและพงศ์พันธุ์เจ้า, และสถาปนาประชาชาติอันยิ่งใหญ่, จากพงศ์พันธุ์เจ้าไว้กับเรา, และจากพงศ์พันธุ์ของน้องชายเจ้า, และคนเหล่านั้นที่จะไปกับเจ้า. และจะไม่มีประชาชาติใดยิ่งใหญ่กว่าประชาชาติที่เราจะสถาปนาไว้กับเราจากพงศ์พันธุ์เจ้า, ทั่วพื้นพิภพ. และเราจะทำกับเจ้าดังนี้เพราะเวลายาวนานนี้เจ้าได้ร้องขอต่อเรา.