ព្រះគម្ពីរ
នីហ្វៃ ទី ៣ 26


ជំពូក​ទី ២៦

ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​ពន្យល់​ប្រាប់​ការណ៍​ទាំង​អស់​ចាប់​ពី​ដំបូង​ទៅ​ដល់​ទី​បញ្ចប់ — ពួក​ទារក និង​ពួក​ក្មេង​តូច​ពោល​នូវ​ការណ៍​ដ៏​អស្ចារ្យ​ទាំង​ឡាយ ដែល​មិន​អាច​សរសេរ​ទុក​បាន​ឡើយ — ពួក​អ្នក​ដែល​នៅ​ក្នុង​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះ​គ្រីស្ទ មាន​របស់​របរ​ទាំង​អស់​រួម​គ្នា​ទូ​ទៅ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ។ ប្រមាណ​ជា​ឆ្នាំ ៣៤ គ.ស.។

ហើយ​ឥឡូវ​នេះ ហេតុការណ៍​បាន​កើត​ឡើង​ថា កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​ការណ៍​ទាំង​នេះ​ហើយ នោះ​ទ្រង់​បាន​ពន្យល់​ប្រាប់​ដល់​បណ្ដា​ជន ហើយ​ទ្រង់​បាន​ពន្យល់​ប្រាប់​ការណ៍​ទាំង​អស់​ដល់​ពួក​គេ ទាំង​រឿង​ធំ និង​រឿង​តូច។

ហើយ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា ៖ បទគម្ពីរ​ទាំង​នេះ ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​ទាន់​មាន នោះ​ព្រះ​វរបិតា​ទ្រង់ បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​យើង​ប្រទាន​ដល់​អ្នក ត្បិត​នេះ​ជា​ប្រាជ្ញា​នៅ​ក្នុង​ទ្រង់ ដែល​របស់​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បាន​ប្រទាន​ដល់​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ។

ហើយ​ទ្រង់​បាន​ពន្យល់​ប្រាប់​ការណ៍​ទាំង​អស់ តាំង​ពី​ដំបូង​រហូត​ដល់​ពេល ដែល​ទ្រង់​នឹង​យាង​មក​ក្នុង​សិរី​ល្អ​របស់​ទ្រង់ — មែន​ហើយ គឺ​ការណ៍​ទាំង​អស់​ដែល​កើត​ឡើង​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ផែនដី​នេះ រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ដែល​វត្ថុ​គ្រប់​យ៉ាង​នឹង​រលាយ​ដោយ​កម្ដៅ​ដ៏​អស្ចារ្យ ហើយ​ផែនដី នឹង​ត្រូវ​រមូរ​ដូច​រមូរ​ក្រដាស ហើយ​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី​ត្រូវ​កន្លង​ផុត​ទៅ។

ហើយ​គឺ​ដល់​ថ្ងៃ​ដ៏​មហិមា និង​ចុង​ក្រោយ​បង្អស់ គ្រា​ដែល​គ្រប់​ទាំង​ប្រជាជន និង​គ្រប់​ទាំង​ពូជ​មនុស្ស និង​គ្រប់​ទាំង​សាសន៍ ហើយ​និង​គ្រប់​ទាំង​ភាសា​នឹង​ឈរ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះ ដើម្បី​ទទួល​ការ​ជំនុំ​ជំរះ​ចំពោះ​កិច្ចការ​ទាំង​ឡាយ​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ឲ្យ​ឃើញ​ថា ពួក​គេ​ល្អ ឬ​ក៏​ពួក​គេ​អាក្រក់ —

បើ​សិន​ជា​ពួក​គេ​ល្អ នោះ​នឹង​បាន​ដំណើរ​រស់​ឡើង​វិញ​ដល់​ជីវិត​ដ៏​អស់​កល្ប​ជានិច្ច តែ​បើ​សិន​ជា​ពួក​គេ​អាក្រក់ នោះ​នឹង​បាន​ដំណើរ​រស់​ឡើង​វិញ​នៃ​ការ​ជាប់​ទោស គឺ​នៅ​បណ្ដោយ​គ្នា មួយ​ខាង​នេះ ហើយ​មួយ​ទៀត​នៅ​ខាង​នោះ ស្រប​តាម​សេចក្ដី​មេត្តា​ករុណា និង​សេចក្ដី​យុត្តិធម៌ និង​បរិ​សុទ្ធ​ភាព ដែល​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គ្រីស្ទ គឺ​ទ្រង់​នៅ​មុន​ពេល​លោកិយ​នេះ​ចាប់​ផ្ដើម​ម្ល៉េះ។

ហើយ​ឥឡូវ​នេះ គេ​ពុំ​អាច​កត់​ទុក​ក្នុង​គម្ពីរ​នេះ​បាន​ទេ សូម្បីតែ​មួយ​ភាគរយ​នៃ​ការណ៍​ទាំង​ឡាយ ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​យ៉ាង​ពិត​ប្រាកដ​ដល់​ប្រជាជន​ក៏​ដោយ

ប៉ុន្តែ​មើល​ចុះ ឯ​ផ្ទាំង​នីហ្វៃ​មាន​នូវ​ភាគច្រើន​នៃ​ការណ៍​ទាំង​ឡាយ ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​ប្រជាជន។

ហើយ​ការណ៍​ទាំង​ឡាយ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សរសេរ​មក​នេះ គឺជា​ភាគ​មួយ​តូច នៃ​ការណ៍​ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​ប្រជាជន ហើយ​ខ្ញុំ​សរសេរ​ការណ៍​ទាំង​នេះ​ទុក ក្នុង​គោលបំណង​ថា ការណ៍​ទាំង​នេះ​អាច​បាន​នាំ​មក​ឲ្យ​ប្រជាជន​នេះ ពី​ពួក​សាសន៍​ដទៃ តាម​ពាក្យ​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល។

ហើយ​គ្រា​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ទទួល​ការណ៍​ទាំង​នេះ គឺ​ចាំបាច់​ថា គេ​ត្រូវ​តែ​មាន​ការណ៍​ទាំង​នេះ​មុន ដើម្បី​សាកល្បង​សេចក្ដី​ជំនឿ​របស់​គេ ហើយ​ប្រសិនបើ​ពួក​គេ​ជឿ​នូវ​ការណ៍​ទាំង​នេះ នោះ​ការណ៍​ដែល​ធំ​លើសលប់​ទៅ​ទៀត​នឹង​ត្រូវ​បាន​សម្ដែង​ដល់​ពួក​គេ។

១០តែ​ប្រសិនបើ​ពួក​គេ​ពុំ​ជឿ​នូវ​ការណ៍​ទាំង​នេះ​ទេ នោះ​ការណ៍​ដ៏​ធំ​លើសលែង​ទៅ​ទៀត នឹង​ពុំ​ត្រូវ​បាន​សម្ដែង​ដល់​ពួក​គេ​ឡើយ គឺ​ទុកជា​ការ​កាត់ទោស​ដល់​គេ​វិញ។

១១មើល​ចុះ ខ្ញុំ​បម្រុង​នឹង​សរសេរ​ការណ៍​ទាំង​នេះ គឺ​គ្រប់​ទាំង​ការណ៍​ដែល​បាន​ឆ្លាក់​នៅ​លើ​ផ្ទាំង​នីហ្វៃ ប៉ុន្តែ​ព្រះ​អម្ចាស់ ទ្រង់​ហាម​ឃាត់​ខ្ញុំ​ថា ៖ យើង​នឹង​សាកល្បង​សេចក្ដី​ជំនឿ​នៃ​រាស្ត្រ​យើង​វិញ។

១២ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ ខ្ញុំ មរមន សរសេរ​នូវ​ការណ៍​ទាំង​ឡាយ ដែល​ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​បាន​បញ្ជា​ដល់​ខ្ញុំ។ ហើយ​ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ មរមន សូម​បញ្ចប់​នូវ​ការ​និយាយ​របស់​ខ្ញុំ ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​សរសេរ​នូវ​អ្វីៗ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បញ្ជា​ដល់​ខ្ញុំ​វិញ។

១៣ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ឃើញ​ថា ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​ដល់​ប្រជាជន​ជា​ពិតប្រាកដ គឺ​អស់​រយៈ​ពេល​បី​ថ្ងៃ ហើយ​បន្ទាប់​ពី​នោះ​មក ទ្រង់​បាន​បង្ហាញ​រូបអង្គ​ទ្រង់​ដល់​ពួក​គេ​ជា​ញឹកញយ ហើយ​បាន​កាច់​នំប៉័ង​ជា​ញឹកញយ ហើយ​ប្រទាន​ពរ​ដល់​នំប៉័ង ហើយ​ប្រទាន​ឲ្យ​ទៅ​ពួក​គេ។

១៤ហើយ​ហេតុការណ៍​បាន​កើត​ឡើង​ថា ទ្រង់​បាន​បង្រៀន ហើយ​ធ្វើ​ការងារ​បម្រើ​ដល់​ពួក​កូន​ក្មេង​នៃ​ហ្វូង​មនុស្ស ដែល​បាន​រៀប​រាប់​មក​នេះ ហើយ​ទ្រង់​បាន​ស្រាយ​អណ្ដាត​វា ដើម្បី​ឲ្យ​វា​និយាយ​ប្រាប់​ពួក​ឪពុក​វា​នូវ​ការណ៍​ដ៏​ធំ និង​អស្ចារ្យ ធំ​ជាង​ការណ៍​ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រាប់​ដល់​ប្រជាជន​ទៀត ហើយ​ទ្រង់​បាន​ស្រាយ​អណ្ដាត​វា ដើម្បី​ឲ្យ​វា​អាច​និយាយ​បាន។

១៥ហើយ​ហេតុការណ៍​បាន​កើត​ឡើង​ថា បន្ទាប់​ពី​ទ្រង់​បាន​យាង​ឡើង​ទៅ​ស្ថានសួគ៌ — គឺជា​លើក​ទី​ពីរ ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្ហាញ​រូបអង្គ​ទ្រង់​ដល់​ពួក​គេ ហើយ​បាន​ទៅ​ជួប​នឹង​ព្រះ​វរបិតា គឺ​បន្ទាប់​ពី​បាន​ប្រោស​ឲ្យ​អស់​អ្នក​ឈឺ និង​អ្នក​ពិការ​បាន​ជា និង​បើកភ្នែក​អ្នក​ខ្វាក់ និង​បើក ត្រចៀក​អ្នក​ថ្លង់ ព្រម​ទាំង​បាន​ព្យាបាល​រោគា​សព្វ​សារពើ​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ ហើយ​បាន​ប្រោស​បុរស​ម្នាក់​ពី​ស្លាប់ និង​បាន​បង្ហាញ​នូវ​ព្រះ​ចេស្ដា​របស់​ទ្រង់​ដល់​ពួក​គេ ហើយ​ក៏​បាន​យាង​ឡើង​ទៅ​ជួប​ព្រះ​វរបិតា —

១៦មើល​ចុះ ហេតុការណ៍​បាន​កើត​ឡើង​ថា ដល់​ស្អែក​ឡើង នោះ​ហ្វូង​មនុស្ស​បាន​មក​រួម​ប្រជុំ​គ្នា ហើយ​ពួក​គេ​បាន​ឃើញ ហើយ​បាន​ឮ​ពួក​កូន​ក្មេង​ទាំង​នេះ មែន​ហើយ ទាំង​ទារក​ក៏​បាន​បើក​មាត់​និយាយ​ការណ៍​ដ៏​អស្ចារ្យ​ទាំង​ឡាយ តែ​ការណ៍​ទាំង​ឡាយ​ដែល​ពួក​កូន​ក្មេង បាន​និយាយ​នោះ ត្រូវ​បាន​ហាមឃាត់​មិន​ឲ្យ​អ្នក​ណា​សរសេរ​ទុក​ឡើយ។

១៧ហើយ​ហេតុការណ៍​បាន​កើត​ឡើង​ថា ពួក​សិស្ស​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​រើស​ទាំង​នោះ ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មក​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​ធ្វើ បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក ហើយ​បង្រៀន​អស់​អ្នក​ណា ដែល​បាន​មក​រក​ពួក​គេ ហើយ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​បាន​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​ដោយ​នូវ​ព្រះ​នាម​ព្រះ​យេស៊ូវ ក៏​តែងតែ​បាន​ពោរពេញ​ទៅ​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ។

១៨ហើយ​ពួក​គេ​ជាច្រើន​នាក់​បាន​ឃើញ ហើយ​បាន​ឮ​ការណ៍​ទាំង​ឡាយ ដែល​ពុំ​អាច​ប្រាប់​បាន​ឡើយ គឺ​មិន​ត្រូវ​ច្បាប់​កត់​ទុក​ទេ។

១៩ហើយ​ពួក​គេ​បាន​បង្រៀន ហើយ​បាន​ធ្វើ​ការងារ​បម្រើ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ហើយ​ពួក​គេ​មាន​របស់​របរ​ទាំង​អស់​រួម​គ្នា​ទូ​ទៅ​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គេ គឺ​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​ទាក់​ទង​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ដោយ​សេចក្ដី​យុត្តិធម៌។

២០ហើយ​ហេតុការណ៍​បាន​កើត​ឡើង​ថា ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ការ​ទាំង​អស់ ដូចដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ទ្រង់​បាន​បញ្ជា​ដល់​ពួក​គេ។

២១ហើយ​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​បុណ្យ​ជ្រមុជ​ទឹក​ដោយ​នូវ​ព្រះ​នាម​ព្រះ​យេស៊ូវ នោះ​បាន​ហៅ​ថា សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះ​គ្រីស្ទ៕