1. I teraz oto powiadam wam, że powinniście badać te sprawy. Zaiste, daję wam przykazanie, abyście pilnie badali te sprawy; albowiem wielkie są słowa Izajasza.

2. Albowiem mówił on o wszystkim na temat mego ludu, który jest z domu Izraela; przeto konieczne jest, aby przemawiał także do Innych narodów.

3. I wszystko, co powiedział, nastąpiło lub nastąpi zgodnie z jego słowami.

4. Dlatego baczcie na moje słowa; zapiszcie sprawy, które wam powiedziałem; a we właściwym czasie, i zgodnie z wolą Ojca, zostaną poniesione do Innych narodów.

5. I każdy, kto będzie zważać na moje słowa, i odpokutuje, i zostanie ochrzczony, ten będzie zbawiony. Badajcie proroków, albowiem wielu z nich świadczyło o tych sprawach.

6. I teraz stało się, że gdy Jezus powiedział te słowa, przemówił znowu do nich po tym, jak objaśnił wszystkie pisma święte, które otrzymali, i powiedział im: Oto chcę, abyście zapisali inne pisma święte, których nie zapisaliście.

7. I stało się, że zwrócił się do Nefiego: Przynieś kronikę, którą prowadziłeś.

8. I gdy Nefi przyniósł kroniki, i rozłożył je przed Nim, Jezus spojrzał na nie i powiedział:

9. Zaprawdę, powiadam wam, że nakazałem mojemu słudze, Lamanicie Samuelowi, aby świadczył temu ludowi, że tego samego dnia, kiedy Ojciec we mnie wsławi Swoje imię, liczni święci powstaną z martwych, i ukażą się wielu, i będą im czynić posługę. I zapytał ich: Czyż tak nie było?

10. I uczniowie Jego odpowiedzieli: Zaiste, Panie, Samuel prorokował, zgodnie z Twoimi słowami, i wszystko wypełniło się.

11. I Jezus rzekł do nich: Dlaczego nie zapisaliście, że liczni święci zmartwychwstali i ukazali się wielu, i czynili im posługę?

12. I stało się, że Nefi przypomniał sobie, że nie zostało to zapisane.

13. I stało się, że Jezus nakazał, aby to zapisano; przeto zostało to zapisane, jak nakazał.

14. I teraz stało się, że gdy Jezus objaśnił im za jednym razem wszystkie pisma święte, które zapisali, przykazał im, aby nauczali tego, co im wyjaśnił.