1. I zaprawdę, powiadam wam, daję wam znak, abyście mogli poznać czas, gdy te sprawy się niebawem spełnią — że zgromadzę mój lud po długotrwałym rozproszeniu, o domu Izraela, i ponownie założę pośród niego mój Syjon;

2. I oto, daję wam to jako znak — albowiem, zaprawdę, powiadam wam, że gdy te sprawy, które wam ogłaszam i które wam jeszcze ogłoszę od siebie, i mocą Ducha Świętego, którego da wam Ojciec, zostaną ujawnione Innym narodom, aby dowiedziały się o owym ludzie, resztce z domu Jakuba, i o moim ludzie, który zostanie przez nich rozproszony,

3. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że gdy sprawy te będą im wiadome od Ojca, i przyjdą od Ojca, od nich do was,

4. Albowiem jest mądrością w Ojcu, aby osiedlili się na tej ziemi, i stali się wolnym ludem przez moc Ojca, aby sprawy te mogły wyjść od nich do resztki waszego potomstwa, aby wypełniło się przymierze Ojca, które zawarł ze Swym ludem, o domu Izraela,

5. Przeto gdy te uczynki i uczynki, które odtąd będą między wami wykonane, wyjdą od Innych narodów do waszego potomstwa, które z powodu niegodziwości zmarnieje w niewierze;

6. Albowiem taka jest wola Ojca, że zostanie to wyjawione przez Inne narody, aby mógł On pokazać Swą moc Innym narodom po to, by Inne narody, jeśli nie znieczulą swych serc, mogły odpokutować i przyjść do mnie, i zostać ochrzczone w moje imię, i poznać prawdziwe punkty mojej doktryny, aby mogły zostać zaliczone do mego ludu, o domu Izraela,

7. I gdy stanie się, że wasze potomstwo zacznie poznawać te sprawy — będzie to dla niego znakiem, żeby poznało, iż dzieło Ojca już się zaczęło ku wypełnieniu przymierzy, które zawarł z ludźmi, którzy są z domu Izraela.

8. I gdy nadejdzie ten dzień, stanie się, że królowie zamkną swe usta, bowiem zobaczą to, czego im nie opowiadano, i zrozumieją to, czego nie słyszeli.

9. Albowiem tego dnia ze względu na mnie Ojciec dokona wielkiego i zdumiewającego dzieła pośród nich; i będą pośród nich tacy, którzy w to nie uwierzą, mimo że człowiek im to ogłosi.

10. Lecz oto, życie mego sługi będzie w mym ręku; dlatego mu nie zaszkodzą, chociaż będzie przez nich ciemiężony. I uzdrowię go, i pokażę im, że moja mądrość przewyższa knowania diabła.

11. Przeto stanie się więc, że kto nie uwierzy w moje słowa, słowa Jezusa Chrystusa, które mój Ojciec nakaże mu przekazać Innym narodom, i da mu moc, aby mógł ujawnić je Innym narodom (a stanie się to, jak powiedział Mojżesz), zostanie odcięty od mego ludu przymierza.

12. A mój lud będący resztką Jakuba będzie pośród Innych narodów, zaiste, będzie pośród nich jak lew między zwierzyną leśną, jak młody lew między stadami owiec, który przechodząc, depcze je i rozdziera, i nikt nie może ich wyratować.

13. Ich ręka zatriumfuje nad przeciwnikami, i wszyscy ich nieprzyjaciele zostaną wycięci.

14. Zaiste, biada Innym narodom, jeśli nie odpokutują, albowiem stanie się tego dnia, mówi Ojciec, że wytępię wasze konie i zniszczę wasze wozy;

15. I wytnę miasta waszej ziemi i zburzę wszystkie wasze twierdze;

16. I wyplenię gusła z waszej ziemi, i nie będzie już u was wróżbiarzy;

17. I zniszczę także wasze posągi ryte i kamienne figury pośród was, i nie będziecie już oddawali czci uczynkom waszych rąk;

18. Wyrwę gaje spomiędzy was, i zniszczę wasze miasta.

19. I stanie się, że ustaną wszystkie kłamstwa i oszustwa, i zazdrość, i kłótnie, i wypaczanie religii, i rozpusta.

20. Albowiem stanie się, mówi Ojciec, że tego, kto nie odpokutuje i nie przystąpi do mego Umiłowanego Syna, odetnę od mego ludu, o domu Izraela;

21. I zemsta, i wściekłość wyleją się na nich, nawet jak na pogan, do tego stopnia, jakiego dotąd nie znali.

22. Lecz jeśli odpokutują i będą zważać na moje słowa, i nie znieczulą swych serc, ustanowię pośród nich mój Kościół i przystąpią do przymierza, i zostaną zaliczeni do resztki potomstwa Jakuba, którym dałem tę ziemię w dziedzictwo.

23. I pomogą mojemu ludowi, resztce potomstwa Jakuba oraz tylu z domu Izraela, ilu przyjdzie zbudować miasto, które nazwie Nową Jerozolimą.

24. I wtedy pomogą zgromadzić w Nowej Jerozolimie mój lud, rozproszony po całej powierzchni ziemi.

25. I wtedy moc niebieska zstąpi na nich; a ja sam będę pośród nich.

26. I wtedy Ojciec rozpocznie Swe dzieło w ten dzień, wtedy gdy ewangelia ta będzie głoszona pośród resztki tego ludu. Zaprawdę, powiadam wam, w ten dzień zacznie się dzieło Ojca pośród wszystkich rozproszonych z mego ludu, zaiste, nawet pośród zagubionych plemion, które Ojciec wywiódł z Jerozolimy.

27. Zaiste, dzieło to zacznie się pośród wszystkich rozproszonych z mego ludu, że Ojciec przygotuje drogę, którą będą mogli przyjść do mnie, aby mogli zwracać się do Ojca w imię moje.

28. Zaiste, i zacznie się to dzieło pośród wszystkich narodów, że Ojciec przygotuje drogę, którą Jego lud pójdzie, aby mógł zgromadzić się w domu, w ziemi swego dziedzictwa.

29. I wyjdą ze wszystkich narodów; i nie wyjdą w pośpiechu ani w ucieczce, albowiem pójdę przed nimi, mówi Ojciec, a Ja będę ich tylną strażą.