Rozdział 12
Jezus powołuje i wyznacza dwunastu uczniów. Wygłasza przemówienie podobne do Kazania na górze. Wypowiada Błogosławieństwa. Jego nauki przewyższają prawo Mojżesza i są od niego ważniejsze. Nakazuje ludziom, aby byli doskonali, jak On i Jego Ojciec są doskonali. Por. Ew. Mateusza 5. Około 34 r. n.e.
1. I stało się, że gdy Jezus powiedział te słowa Nefiemu i tym, których powołał (a liczba tych, których powołano i którzy otrzymali moc i upoważnienie do chrzczenia, wynosiła dwanaście), oto wyciągnął rękę do rzeszy i zawołał do niej: Błogosławieni będziecie, jeśli będziecie baczyć na słowa tych dwunastu, których wybrałem spośród was, aby czynili wam posługę, i byli waszymi sługami; oto dałem im moc i upoważnienie, by mogli chrzcić was wodą; a gdy zostaniecie ochrzczeni wodą, oto ochrzczę was ogniem i Duchem Świętym; przeto będziecie błogosławieni, jeśli uwierzycie we mnie i zostaniecie ochrzczeni po tym, jak mnie zobaczyliście, i wiecie, że Ja jestem.
2. I powtarzam, bardziej błogosławieni są ci, którzy uwierzą w wasze słowa, gdyż będziecie świadczyć, że widzieliście mnie, i wiecie, że Ja jestem. Zaiste, błogosławieni ci, którzy dadzą wiarę waszym słowom, którzy zstąpią do głębi pokory i zostaną ochrzczeni, albowiem zostaną nawiedzeni ogniem i Duchem Świętym i otrzymają odpuszczenie swych grzechów.
3. Zaiste, błogosławieni ubodzy w duchu, którzy do mnie przychodzą, albowiem ich jest królestwo niebieskie.
4. I ponownie, błogosławieni wszyscy, którzy rozpaczają, albowiem będą pocieszeni.
5. I błogosławieni łagodni, albowiem odziedziczą ziemię.
6. I błogosławieni wszyscy, którzy łakną i pragną prawości, albowiem zostaną napełnieni Duchem Świętym.
7. I błogosławieni miłosierni, albowiem dostąpią miłosierdzia.
8. I błogosławieni wszyscy nieskalanego serca, albowiem będą oglądać Boga.
9. I błogosławieni wszyscy czyniący pokój, albowiem będą nazwani dziećmi Boga.
10. I błogosławieni wszyscy, którzy cierpią prześladowania dla mego imienia, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
11. I błogosławieni jesteście, gdy będą wam złorzeczyć i będą was prześladować, i kłamliwie przypisywać wam wszelkie zło ze względu na moje imię;
12. Albowiem będziecie się wielce cieszyć i niezmiernie radować, albowiem wielka będzie wasza nagroda w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.
13. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Daję wam, abyście byli solą ziemi; lecz jeśli sól zatraci swój smak, czymże posolić ziemię? Sól zdaje się wtedy na nic poza rzuceniem jej pod stopy ludzi.
14. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, daję wam to, abyście byli światłem tego ludu. Nie może się ukryć miasto położone na wzgórzu.
15. Oto czy ludzie zapalają świecę i stawiają ją pod korcem: Nie, ale na świeczniku, i wtedy daje światło wszystkim w domu;
16. Przeto niechaj świeci wasza światłość przed tymi ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.
17. Nie sądźcie, że przyszedłem zniszczyć prawo albo proroków. Nie przyszedłem niszczyć, lecz wypełnić;
18. Bowiem, zaprawdę, powiadam wam: Ani jedna jota czy kreska nie przeminęła z prawa, ale wszystko się we mnie wypełniło.
19. Oto bowiem dałem wam prawo i przykazania mego Ojca, abyście we mnie wierzyli, odpokutowali za swe grzechy i przyszli do mnie ze złamanym sercem i skruszonym duchem. Oto macie przed sobą te przykazania i prawo się wypełniło.
20. Przeto przyjdźcie do mnie i zostańcie zbawieni; albowiem powiadam wam, że jeśli nie będziecie przestrzegać moich przykazań, które wam teraz daję, w żadnym wypadku nie wstąpicie do królestwa niebieskiego.
21. Słyszeliście, co w dawnych czasach powiedziano, i macie to napisane przed sobą, że nie będziecie zabijać, a temu, kto dopuści się zabójstwa, grozi sąd Boży;
22. Lecz ja powiadam wam: Każdemu, kto jest rozgniewany na swego brata, grozi Jego sąd. A temu, kto by rzekł swemu bratu: Racha, grozi sąd rady, a temu, kto by rzekł: Głupcze, grozi ogień piekielny.
23. Przeto, jeśli przyjdziesz do mnie albo będziesz pragnął przyjść do mnie, a przypomnisz sobie, że twój brat ma coś przeciw tobie —
24. Pójdź swoją drogą do brata swego i najpierw pojednaj się z bratem swoim, a potem przyjdź do mnie ze szczerym zamiarem w sercu, a ja cię przyjmę.
25. Pogódź się szybko z twoim przeciwnikiem, dopóki jesteś z nim w drodze, aby w którejś chwili nie zyskał przewagi nad tobą i abyś nie został wtrącony do więzienia.
26. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, że nie wyjdziesz stamtąd, aż zapłacisz ostatnią seninę. I czyż, będąc w więzieniu, możesz zapłacić chociaż jedną seninę? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Nie.
27. Oto w dawnych czasach napisano, że nie będziesz popełniał cudzołóstwa.
28. Lecz Ja powiadam wam, że kto pożądliwie patrzy na kobietę, popełnił już cudzołóstwo w sercu.
29. Oto daję wam przykazanie, abyście nie pozwolili, by cokolwiek z tego weszło do serca waszego.
30. Albowiem lepiej jest, abyście wyrzekli się tego, wziąwszy na siebie swój krzyż, niż żebyście zostali wtrąceni do piekła.
31. Napisano, że ktokolwiek opuściłby żonę swoją, niech jej da list rozwodowy.
32. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że każdy, kto opuszcza swą żonę, wyjąwszy powód nierządu, sprawia, że popełnia ona cudzołóstwo; i kto by opuszczoną poślubił, cudzołoży.
33. I napisane jest także, nie będziesz fałszywie przysięgał, ale dotrzymasz Panu przysiąg swoich.
34. Lecz zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie przysięgajcie wcale, ani na niebo, bo jest tronem Bożym;
35. Ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego;
36. Ani na swoją głowę, bo nie możecie nawet jednego włosa uczynić czarnym czy białym.
37. Raczej mówcie: tak, tak; nie, nie; bo co ponadto jest, to jest złe.
38. Oto napisano: Oko za oko i ząb za ząb;
39. Lecz ja wam powiadam: Nie opierajcie się złu, lecz jeśli was ktoś uderzy w prawy policzek, nadstawcie mu i drugi.
40. Temu, kto chce się z wami procesować i zabrać wam płaszcz, odstąpcie i okrycie.
41. I kto by was przymuszał, żebyście szli z nim jedną milę, idźcie z nim i dwie.
42. Dawajcie temu, kto was prosi, i nie odwracajcie się od tego, kto chce od was pożyczyć.
43. Oto napisano także, że będziecie miłowali bliźniego swego, a nienawidzili swego wroga;
44. Lecz oto, ja wam powiadam: Miłujcie waszych wrogów, błogosławcie tych, którzy was przeklinają; czyńcie dobro tym, którzy was nienawidzą, i módlcie się za tych, którzy złośliwie was wykorzystują i prześladują;
45. Abyście stali się dziećmi waszego Ojca, który jest w niebie; albowiem On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i dobrymi.
46. Przeto to, co za dawnych czasów było zgodne z prawem, we mnie się wszystko wypełniło.
47. Dawne rzeczy przeminęły i wszystko stało się nowe.
48. Przeto chciałbym, abyście byli doskonali, tak samo jak ja lub wasz Ojciec, który jest w niebie, jesteśmy doskonali.