1. I teraz, moi umiłowani bracia, przypuszczam, że rozważacie nieco w swoim sercu to, co powinniście czynić, gdy weszliście już na tę drogę. Lecz oto, dlaczego rozważacie te rzeczy w swoim sercu?

2. Czyż nie pamiętacie, jak powiedziałem wam, że otrzymawszy Ducha Świętego, będziecie mogli mówić językiem aniołów? I teraz, jak moglibyście mówić językiem aniołów, jeśli nie przez Ducha Świętego?

3. Aniołowie mówią mocą Ducha Świętego, ich słowa są więc słowami Chrystusa. Dlatego powiedziałem wam, delektujcie się słowami Chrystusa, albowiem słowa Chrystusa wyjawią wam wszystko, co macie czynić.

4. Przeto po tym, jak powiedziałem te słowa, jeżeli ich nie rozumiecie, dzieje się tak, ponieważ nie pytacie ani też nie kołaczecie; dlatego nie jesteście wyprowadzeni na światło i będziecie musieli zginąć w ciemności.

5. Oto powtarzam wam, że jeśli wejdziecie na tę drogę i otrzymacie Ducha Świętego, ukaże On wam wszystko, co macie czynić.

6. Oto jest to doktryną Chrystusa i więcej nie będzie dane, aż objawi się On wam w ciele. I gdy objawi się wam w ciele, będziecie przestrzegać tego, co wam powie.

7. I teraz ja, Nefi, nie mogę powiedzieć więcej. Duch powstrzymuje mnie od tego i pozostaje mi rozpaczać z powodu niewiary i niegodziwości, i niewiedzy, i hardości ludzi; bowiem nie chcą oni dążyć do zdobycia wiedzy ani nie chcą zrozumieć większej wiedzy, gdy jest im ona dana w prostocie, zaiste, tak prosto, jak może być dane słowo.

8. I teraz moi umiłowani bracia, widzę, że jeszcze w swoim sercu rozważacie; i boleję nad tym, że muszę wam to powiedzieć. Oto gdybyście zważali na Ducha, który poucza człowieka, aby się modlił, wiedzielibyście, że musicie się modlić, albowiem zły duch nie uczy człowieka, by się modlił, lecz uczy go, że nie musi się modlić.

9. Lecz oto, mówię wam, że musicie się zawsze modlić, i nie ustawać, że nie wolno wam uczynić niczego dla Pana, jeśli się nie pomodlicie do Ojca w imię Chrystusa, aby uświęcił wam wasze działanie, aby to, czego dokonacie, było dla dobra waszej duszy.