1. Oto w ostatnich dniach, czyli w dniach Innych narodów — zaiste, wszystkie nacje Innych narodów oraz Żydzi, zarówno ci, którzy przybędą na ten ląd, jak też ludzie, którzy przebywać będą na wszystkich ziemiach świata, zaiste, będą pijani niegodziwością i wszelkimi występkami.

2. I gdy nadejdzie ten dzień, będą nawiedzeni przez Pana Zastępów grzmotem i trzęsieniem ziemi, i wielkim hukiem, i burzą, i nawałnicą, i płomieniem ognia pożerającego.

3. I wszystkie narody, które walczą przeciwko Syjonowi i nękają go, będą niczym sen widzenia nocnego, zaiste, jak śni się głodnemu, że je, lecz gdy się obudzi, jego głód jest niezaspokojony, lub jak śni się spragnionemu, że pije, lecz gdy się obudzi, jest słaby i czuje nieugaszone pragnienie; zaiste, tak będzie z rzeszą ze wszystkich narodów, walczącą przeciwko Górze Syjonu.

4. Oto wszyscy, którzy czynicie niegodziwość, zatrzymajcie się i zastanówcie, albowiem będziecie wołać i płakać, zaiste, będziecie upojeni, lecz nie winem, będziecie się zataczać, lecz nie z powodu mocnego trunku.

5. Oto Pan wylał na was ducha głębokiego snu. Oto zamknęliście oczy i wzgardziliście prorokami; i waszych włodarzy, i widzących zabrał z powodu waszej niegodziwości.

6. I stanie się, że Pan Bóg ujawni wam słowa księgi, i będą one słowami tych, którzy zasnęli.

7. I oto księga ta będzie zapieczętowana, i będzie zawierać objawienia Boże od początku świata aż do jego końca.

8. Przeto ze względu na to, co zostało zapieczętowane, nie będzie to przekazane w dniach niegodziwości i występków ludzi. Przeto księga ta będzie zabezpieczona przed nimi.

9. Ale księga ta zostanie wydana człowiekowi, który przekaże słowa księgi będące słowami tych, którzy śpią w prochu, i przekaże te słowa innemu.

10. Ale nie przekaże słów, które zostały zapieczętowane, ani też nie przekaże tej księgi. Albowiem księga ta będzie zapieczętowana mocą Boga, a objawienia, które zawiera, pozostaną w niej zapieczętowane, aż według Pana nadejdzie właściwy czas, aby je wyjawić, gdyż objawiają one wszystkie rzeczy od założenia świata aż do jego końca.

11. I nadejdzie dzień, że słowa księgi, które były zapieczętowane, będą czytane na dachach domów, i będą czytane z mocą Chrystusa; i dzieciom ludzkim zostaną objawione wszystkie rzeczy, które były między dziećmi ludzkimi i które będą aż do końca świata.

12. Przeto, tego dnia, gdy księga ta będzie przekazana człowiekowi, o którym wspomniałem, księga ta będzie ukryta przed oczyma świata, aby nikt jej nie widział z wyjątkiem trzech świadków, którzy ją ujrzą mocą Boga, oraz człowieka, któremu księga ta zostanie przekazana; i zaświadczą oni o prawdzie tej księgi i rzeczach w niej zawartych.

13. I nikt inny nie zobaczy jej, oprócz kilku, zgodnie z wolą Boga, aby dali oni świadectwo dzieciom ludzkim o Jego słowie; albowiem Pan Bóg powiedział, że słowa wiernych będą wypowiedziane, jakby to pochodziło od umarłych.

14. Przeto Pan Bóg przystąpi do wyjawienia słów księgi; i w ustach tylu świadków, ilu uważa za stosowne, ustanowi swe słowo. I biada temu, kto odrzuci słowo Boga!

15. I oto, stanie się, że Pan Bóg powie temu, komu przekaże księgę: Weź te słowa, które nie są zapieczętowane, i przekaż je innemu, aby pokazał je uczonemu, mówiąc: Przeczytaj to, proszę. I uczony powie: Przynieś mi księgę, a odczytam je.

16. I będą tak mówili dla chwały świata i dla zysku, lecz nie dla chwały Boga.

17. I człowiek ten powie: Nie mogę przynieść tej księgi, bo jest zapieczętowana.

18. Wtedy uczony powie: Nie mogę jej przeczytać.

19. Stanie się więc, że Pan Bóg wyda ponownie księgę i jej słowa temu, co nie jest uczony, i ten człowiek, co nie jest uczony powie: Nie jestem uczony.

20. Wtedy powie mu Pan Bóg: Uczeni nie odczytają tych słów, bo oni je odrzucili, i mogę dokonać swego własnego dzieła; przeto odczytasz słowa, które ci przekażę.

21. Jednak nie dotykaj tych rzeczy, które są zapieczętowane, bo przekażę je we właściwym dla mnie czasie, i pokażę dzieciom ludzkim, że mogę dokonać swego własnego dzieła.

22. Gdy więc odczytasz słowa, które nakazałem ci odczytać, i gdy znajdziesz świadków, których ci obiecałem, wtedy zapieczętujesz ponownie księgę i ukryjesz mi ją, abym mógł zachować słowa, których nie odczytałeś, aż w swojej własnej mądrości uznam za stosowne objawienie dzieciom ludzkim wszystkiego.

23. Oto jestem Bogiem, i jestem Bogiem cudów, i pokażę światu, że jestem ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki; i nie działam pośród dzieci ludzkich inaczej jak tylko według ich wiary.

24. I powtarzam, stanie się, że Pan przemówi do tego, który będzie czytać słowa, które zostaną mu wydane:

25. Ponieważ lud ten zbliża się do mnie swoimi ustami i czci mnie swoimi wargami, a jego serce jest daleko ode mnie, a jego bojaźń przede mną jest wyuczona przez ludzkie pojęcia.

26. Dlatego też przystąpię do dokonania zdumiewającego dzieła pośród tego ludu, zaiste, zadziwiającego i zdumiewającego dzieła, bowiem zginie mądrość ich mędrców i uczonych, a rozum ich rozważnych skryje się.

27. Biada tym, którzy starają się głęboko ukryć przed Panem swe zamysły! I w ciemności knują swe uczynki, mówiąc: Któż nas widzi? Kto wie o nas? I również mówią: Naprawdę wasza przewrotność będzie niczym glina garncarza. Oto Ja im ukażę, rzecze Pan Zastępów, że znam wszystkie ich uczynki. Albowiem, czyż może twór mówić swemu twórcy: On mnie nie uczynił? Lub czy ulepione naczynie powie o tym, który je wykonał: On nie ma rozumu?

28. Oto tak rzecze Pan Zastępów: Pokażę dzieciom ludzkim, że już za małą chwilkę Liban przemieni się w urodzajne pole, a urodzajne pole będzie uważane za las.

29. I w ten dzień głusi będą słyszeć słowa księgi, a oczy niewidomych z mroku i ciemności będą widzieć.

30. I więcej będzie łagodnych, a ich radość będzie w Panu, i biedni pośród ludzi radować się będą w Świętym Izraela.

31. Bo z całą pewnością, jako żyje Pan, zobaczą, że nastanie kres ciemięzcy, zniknie prześmiewca, i zostaną odcięci wszyscy, którzy czyhają na sposobność do niegodziwości;

32. I ci, którzy słowem czynią z człowieka przestępcę, i zastawiają pułapkę na rozjemcę przy bramie, i odtrącają sprawiedliwych jako przedmiot błahy.

33. Przeto Pan, który odkupił Abrahama, tak rzecze o domu Jakuba: Odtąd nie zazna Jakub wstydu, ani jego oblicze nie zblednie.

34. Ale gdy zobaczy swe dzieci, dzieło rąk moich pośród nich, uświęcą imię moje, i święcić będą Świętego Boga Jakuba, i obawiać się będą Boga Izraela.

35. Także błądzący w duchu nabiorą rozumu, a ci, którzy szemrali, nauczą się doktryn.