๑ วิบัติแก่คนเหล่านั้นที่ออกประกาศิตอันไม่ชอบธรรม, และเขียนสารกดขี่ข่มเหงซึ่งพวกเขากำหนดขึ้น;

๒ เพื่อขับคนขัดสนออกจากความยุติธรรม, และฉวยสิทธิไปจากคนจนในผู้คนของเรา, เพื่อหญิงหม้ายอาจตกเป็นเหยื่อของพวกเขา, และเพื่อพวกเขาอาจขโมยจากเด็กกำพร้า !

๓ และเจ้าจะทำอะไรในวันแห่งการมาเยือน, และในหายนะซึ่งจะมาจากที่ไกล ? เจ้าจะหลบหนีไปพึ่งใครเล่า ? และจะทิ้งสมบัติของเจ้าไว้ที่ไหน ?

๔ ไม่มีเราพวกเขาจะลงไปเป็นนักโทษ, และพวกเขาจะล้มตายอยู่กับพวกที่ถูกประหาร. เพราะทั้งหมดนี้ความกริ้วของพระองค์ยังไม่คลาย, แต่พระหัตถ์ของพระองค์ยังคงยื่นออกมา.

๕ โอ้ชาวอัสซีเรีย, ไม้เรียวแห่งความโกรธของเรา, และไม้เท้าในมือพวกเขาคือความเคืองแค้นของพวกเขา.

๖ เราจะส่งเขาไปต่อสู้กับประชาชาติที่หน้าซื่อใจคด, และเราจะสั่งเขาให้ต่อสู้กับผู้คนแห่งความพิโรธของเราเพื่อริบเอาของที่ปล้นมา, และเพื่อริบเอาเหยื่อ, และเพื่อเหยียบย่ำพวกเขาดุจเดียวกับโคลนตมบนถนน.

๗ แต่เขามิได้ตั้งใจเช่นนั้น, ทั้งใจเขาหาคิดเช่นนั้นไม่; แต่ในใจเขาคิดจะทำลายและตัดขาดประชาชาติไม่ใช่น้อย.

๘ เพราะเขากล่าวว่า : บรรดาเจ้าชายของข้าพเจ้าล้วนเป็นกษัตริย์มิใช่หรือ ?

๙ คาลโนเป็นดังคารเคมิชมิใช่หรือ ? ฮามัทเป็นดังอารปัดมิใช่หรือ ? สะมาเรียเป็นดังดามัสกัสมิใช่หรือ ?

๑๐ ดังที่มือข้าพเจ้าก่อตั้งอาณาจักรของรูปเคารพขึ้น, และรูปแกะสลักของมันเลิศกว่ารูปแกะสลักของเยรูซาเล็มและของสะมาเรีย;

๑๑ ข้าพเจ้าจะไม่ทำเช่นนั้น, กับเยรูซาเล็มและกับรูปเคารพของนาง, ดังที่ข้าพเจ้าทำมาแล้วกับสะมาเรียและรูปเคารพของนางหรือ ?

๑๒ ดังนั้นเหตุการณ์จะบังเกิดขึ้นคือเมื่อพระเจ้าทรงทำงานทั้งหมดของพระองค์บนภูเขาไซอันและบนเยรูซาเล็มแล้ว, เราจะลงโทษผลของใจที่ถือดีของกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย, และแววตายโสอันเนื่องจากความอหังการของเขา.

๑๓ เพราะเขากล่าวว่า : ด้วยเรี่ยวแรงของมือข้าพเจ้าและด้วยปัญญาข้าพเจ้า ข้าพเจ้าทำสิ่งเหล่านี้ขึ้น; เพราะข้าพเจ้าเฉียบแหลม; และข้าพเจ้าย้ายพรมแดนของผู้คน, และปล้นทรัพย์สมบัติจากพวกเขา, และข้าพเจ้าสยบผู้อยู่อาศัยราวกับคนกล้า;

๑๔ และมือข้าพเจ้าฉวยทรัพย์สินมีค่าของผู้คนดังฉวยรังนก; และดังคนรวบรวมไข่ที่ละไว้ ข้าพเจ้ารวมแผ่นดินโลกไว้ทั้งสิ้น; และไม่มีใครขยับปีก, หรืออ้าปาก, หรือส่งเสียง.

๑๕ ขวานจะอวดอ้างตนเหนือคนที่ใช้มันหรือ ? เลื่อยจะทะนงตนเหนือคนที่ใช้มันหรือ ? ราวกับว่าไม้เรียวจะแกว่งตนใส่คนที่ยกมันขึ้น, หรือไม้เท้าจะยกขึ้นได้เองราวกับไม่ใช่ไม้ !

๑๖ ฉะนั้นพระเจ้า, พระเจ้าจอมโยธา, จะทรงส่งความผอมโซ, ไปในบรรดาคนอ้วนพีของกษัตริย์; และภายใต้เกียรติยศของเขาพระองค์จะทรงก่อการลุกไหม้ขึ้นเหมือนการลุกไหม้ของไฟ.

๑๗ และความสว่างของอิสราเอลจะเป็นดังไฟ, และพระผู้บริสุทธิ์ของเขาดังเปลวไฟ, และจะลุกไหม้และจะกลืนกินกอหนามของเขาและพงหนามของเขาภายในวันเดียว;

๑๘ และจะกลืนกินความงดงามแห่งไพรพฤกษ์ของเขา, และท้องทุ่งอันอุดมของเขา, ทั้งจิตวิญญาณและร่างกาย; และพวกเขาจะเป็นเหมือนผู้ถือธงในยามอ่อนล้า.

๑๙ และต้นไม้ที่เหลือในป่าของเขาจะมีน้อย, จนเด็กก็นับมันได้.

๒๐ และเหตุการณ์จะบังเกิดขึ้นในวันนั้น, คือผู้ที่ยังเหลืออยู่ของอิสราเอล, และคนของเชื้อสายแห่งยาโคบที่หนีรอด, จะไม่พึ่งคนที่ทำร้ายพวกเขาอีกต่อไป, แต่จะพึ่งพระเจ้า, พระผู้บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล, โดยแท้.

๒๑ ผู้ที่ยังเหลืออยู่จะกลับคืน, แท้จริงแล้ว, แม้ผู้ที่ยังเหลืออยู่ของยาโคบ, สู่พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงอานุภาพ.

๒๒ เพราะแม้อิสราเอลผู้คนของท่านเป็นดังทรายแห่งทะเล, กระนั้นที่เหลืออยู่ของพวกเขาจะกลับมา; การทำลายล้างที่ประกาศิตไว้จะท่วมท้นด้วยความชอบธรรม.

๒๓ เพราะพระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาจะทรงทำลายล้าง, แม้กำหนดให้มีทั่วแผ่นดิน.

๒๔ ฉะนั้น, ดังนั้นพระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาตรัส : โอ้ผู้คนของเราที่พำนักอยู่ในไซอัน, อย่ากลัวชาวอัสซีเรีย; เขาจะโบยตีเจ้าด้วยไม้เรียว, และจะยกไม้เท้าของเขาสู้เจ้า, ตามลักษณะเดียวกันกับในอียิปต์.

๒๕ เนื่องจากอีกไม่นานนัก, และความเคืองแค้นจะหยุด, และความโกรธของเราในความพินาศของพวกเขา.

๒๖ และพระเจ้าจอมโยธาจะทรงกระตุ้นให้เกิดแส้หวดสำหรับเขาตามการเข่นฆ่าชาวมีเดียนที่ศิลาแห่งโอเรบ; และดังธารพระกรของพระองค์อยู่เหนือทะเลดังนั้นพระองค์จะทรงยกมันขึ้นตามลักษณะเดียวกันกับในอียิปต์.

๒๗ และเหตุการณ์จะบังเกิดขึ้นในวันนั้นคือภาระของเขาจะถูกนำออกไปจากบ่าเจ้า, และแอกของเขาออกจากคอเจ้า, และแอกจะถูกทำลายเพราะการเจิม.

๒๘ เขามาถึงอัยยาท, เขาผ่านไปถึงมิโกรน; ที่มิคมาชเขาสะสมสัมภาระของเขา.

๒๙ พวกเขาข้ามช่องผา; พวกเขาค้างแรมที่เกบา; รามาห์กลัว; กิเบอาห์ของซาอูลหลบหนีไป.

๓๐ จงเปล่งเสียงเถิด, โอ้ธิดาของกัลลิม; ให้ได้ยินไปถึงไลชาห์, โอ้อานาโธทที่น่าสงสาร.

๓๑ มัดเมนาห์ย้ายไป; ผู้อยู่อาศัยของเกบิมรวมกันเพื่อหลบหนี.

๓๒ แต่เขาจะยังอยู่ที่โนบในวันนั้น; เขาจะเงื้อมือใส่ภูเขาแห่งธิดาของไซอัน, เนินเขาของเยรูซาเล็ม.

๓๓ ดูเถิด, พระเจ้า, พระเจ้าจอมโยธาจะทรงตัดกิ่งก้านด้วยความสยดสยอง; และพวกที่ลำต้นสูงจะถูกโค่น; และพวกเย่อหยิ่งจะถูกกำราบ.

๓๔ และพระองค์จะทรงถางพรรณไม้ในป่าด้วยเหล็ก, และเลบานอนจะล่มโดยผู้ทรงอานุภาพองค์หนึ่ง.