Rozdział 2
Odkupienie następuje przez Świętego Mesjasza. Wolność wyboru (wolna wola) jest podstawą istnienia i postępu. Adam upadł, aby ludzie mogli istnieć. Ludzie mogą wybrać wolność i życie wieczne. W okresie lat 588–570 p.n.e.
1. A teraz, Jakubie, mówię do ciebie: Jesteś moim pierworodnym urodzonym w dniach moich utrapień na pustkowiu. Oto w swoim dzieciństwie doświadczyłeś wielu udręk i dużo smutku z powodu szorstkości twoich braci.
2. Jednakże, Jakubie, mój pierworodny urodzony na pustkowiu, znasz wielkość Boga i uświęci On twoje udręki na twoją korzyść.
3. Przeto twoja dusza będzie błogosławiona i będziesz mieszkał bezpiecznie ze swoim bratem, Nefim; i poświęcisz swe dni służbie twojemu Bogu. Dlatego wiem, że zostaniesz odkupiony z racji prawości twego Odkupiciela, albowiem widziałeś, że przyjdzie On w pełni czasów, by przynieść zbawienie ludziom.
4. I w swej młodości ujrzałeś Jego chwałę; przeto jesteś błogosławiony, nawet jak ci, którym będzie On czynił posługę w ciele; bowiem Duch jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na zawsze. I droga jest przygotowana od upadku człowieka, a zbawienie jest darmowe.
5. I ludzie są dostatecznie pouczeni, aby rozeznać między dobrem a złem. I zostało im dane prawo. I według tego prawa żadne ciało nie jest usprawiedliwione; to znaczy, że według prawa ludzie pozostają odcięci. Zaiste, oto według doczesnego prawa zostali odcięci, a według duchowego prawa umierają względem tego, co dobre, i stają się nieszczęśliwi na zawsze.
6. Dlatego odkupienie następuje w Świętym Mesjaszu i przez Niego; albowiem jest On pełen łaski i prawdy.
7. Oto poświęca On siebie jako ofiarę za grzech, aby zaspokoić wymagania prawa wobec tych wszystkich, którzy mają złamane serce i skruszonego ducha; i wobec nikogo innego wymagania tego prawa nie mogą być zaspokojone.
8. Przeto jak ważne jest uświadomienie tego mieszkańcom ziemi, aby wiedzieli, że żadne ciało nie mogłoby żyć w obecności Boga, gdyby nie zasługi i miłosierdzie, i łaska Świętego Mesjasza, który oddaje Swe życie w ciele i podejmuje je ponownie mocą Ducha, aby doprowadzić do zmartwychwstania zmarłych, będąc pierwszym, który powstanie.
9. Przeto jest on pierwszym z plonu Boga, dlatego że wstawi się za wszystkimi dziećmi ludzkimi; a ci, którzy w Niego wierzą, zostaną zbawieni.
10. I ze względu na Jego wstawiennictwo za wszystkich, wszyscy ludzie przyjdą do Boga i staną w Jego obecności, aby być przez Niego sądzeni według prawdy i świętości, która w Nim jest. Dlatego wymagania prawa dane przez Świętego Boga zostaną zaspokojone przez wyznaczoną prawem karę stanowiącą przeciwieństwo szczęścia wyznaczonego dla spełnienia celów zadośćuczynienia.
11. Oto trzeba, aby we wszystkim było przeciwieństwo. Gdyby było inaczej, mój pierworodny urodzony na pustkowiu, prawość nie mogłaby istnieć ani niegodziwość, ani świętość, ani niedola, ani dobro, ani zło. Oto wszystko bowiem byłoby połączone w jedno; i gdyby to było jedno ciało, pozostałoby jakby nieżywe, nie mając ani życia, ani śmierci, ani zepsucia, ani nieskazitelności, nie doznając ani szczęścia, ani niedoli, ani wrażliwości, ani obojętności.
12. Przeto wszystko byłoby więc stworzone na nic i praca stworzenia nie miałaby celu. Przeto zniszczyłoby to mądrość Boga i Jego wieczne cele, także moc i miłosierdzie, i sprawiedliwość Boga.
13. I jeśli powiecie, że nie ma prawa, powiecie także, że nie ma grzechu. I jeśli powiecie, że nie ma grzechu, powiecie także, że nie ma prawości. A jeśli nie byłoby prawości, nie byłoby szczęścia. A jeśli nie byłoby ani prawości, ani szczęścia, nie byłoby ani kary, ani nieszczęścia. A jeśli ich nie ma, to Bóg nie istnieje. A jeśli Bóg nie istnieje, nie istniejemy ani my, ani ziemia, bo nie mogłoby wtedy nastąpić stworzenie tego, co oddziałuje, ani tego, co podlega oddziaływaniu, przeto wszystko musiałoby zniknąć.
14. Oto teraz mówię wam o tym, moi synowie, dla waszego dobra i nauki; albowiem Bóg żyje i stworzył wszystko, zarówno niebiosa, jak i ziemię oraz wszystko, co w nich jest, wszystko, co oddziałuje, i wszystko, co podlega oddziaływaniu.
15. I aby spełniły się Jego wieczne cele w przeznaczeniu człowieka, gdy stworzył naszych pierwszych rodziców, zwierzynę polną i ptactwo w powietrzu, innymi słowy, gdy dokonał stworzenia wszystkiego, konieczne było przeciwieństwo, nawet zakazany owoc w przeciwieństwie do drzewa życia, jeden z nich jest słodki, a drugi gorzki.
16. A więc Pan Bóg dał człowiekowi swobodę działania. Albowiem człowiek nie mógł mieć swobody działania, jeśli nie był nęcony przez jedno i drugie.
17. I ja, Lehi, na podstawie tego, co przeczytałem, przypuszczam, że anioł Boga, według tego, co jest zapisane, spadł z nieba i stał się diabłem, dążąc do tego, co jest złem według Boga.
18. I ponieważ spadł z nieba, i stał się nieszczęsnym na zawsze, pragnie on także nieszczęścia całego rodu ludzkiego. Dlatego ten stary wąż, czyli diabeł, który jest ojcem wszystkich kłamstw, powiedział do Ewy: Zjedz zakazany owoc, a nie umrzesz, lecz będziesz jak Bóg, znając dobro i zło.
19. I gdy Adam i Ewa zjedli zakazany owoc, zostali wypędzeni z ogrodu Eden, aby uprawiali ziemię.
20. I wydali na świat dzieci, zaiste, rodzinę całej ziemi.
21. I dni dzieci ludzkich zostały przedłużone, zgodnie z wolą Boga, aby mogły odpokutować podczas tego życia; zatem ich doczesny stan stał się stanem próby, a ich życie było przedłużone ze względu na przykazania, które Pan Bóg dał dzieciom ludzkim. Albowiem dał On przykazanie, że wszyscy ludzie muszą odpokutować, albowiem wyjawił wszystkim ludziom, że są zgubieni przez wykroczenie swych rodziców.
22. I jeśli Adam nie popełniłby wykroczenia, nie upadłby, lecz pozostałby w ogrodzie Eden. I wszystko, co zostało stworzone, musiałoby pozostać w takim samym stanie, w jakim zostało stworzone, i musiałoby pozostać w tym stanie na zawsze, bez końca.
23. I nie mieliby dzieci, pozostaliby więc w stanie niewinności, nie odczuwając radości, gdyż nie znaliby nieszczęścia, nie czyniąc nic dobrego, albowiem nie znaliby grzechu.
24. Ale wszystko stało się według mądrości Tego, który wie wszystko.
25. Adam upadł, aby ludzie mogli istnieć; i ludzie istnieją, aby mogli mieć radość.
26. I Mesjasz przyjdzie w pełni czasów, aby odkupić dzieci ludzkie z upadku. I ponieważ zostaną oni wykupieni z upadku, staną się wolni na zawsze, odróżniając dobro od zła, aby sami działali, a nie, żeby podlegali działaniu, z wyjątkiem poniesienia kary wyznaczonej przez prawo w wielki i ostatni dzień, według przykazań, które dał Bóg.
27. Dlatego ludzie są wolni według ciała i wszystko jest im dane, co jest pożyteczne dla człowieka. I wolno im wybrać wolność i życie wieczne dzięki wielkiemu Pośrednikowi wszystkich ludzi lub wybrać niewolę i śmierć według niewoli i mocy diabła, który dąży do tego, aby wszyscy ludzie byli tak samo jak on nieszczęśliwi.
28. I teraz, moi synowie, pragnę, abyście polegali na wielkim Pośredniku, zważali na Jego wspaniałe przykazania, byli wierni Jego słowom i wybrali życie wieczne zgodnie z wolą Jego Świętego Ducha;
29. I abyście nie wybrali wiecznej śmierci, według woli ciała i zła, które w nim jest, a co daje duchowi diabła moc, by zniewolić i sprowadzić do piekła, by mógł nad wami panować we własnym królestwie.
30. Powiedziałem wam wszystkim, moi synowie, tych kilka słów w ostatnich dniach mojej próby. I w moim życiu wybrałem, jak powiedział prorok, to, co dobre. I nie mam innego celu poza wiecznym dobrem waszych dusz. Amen.