๑ ยิ่งกว่านั้น, พระวจนะของพระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า : เจ้าจงเอากระดาษม้วนใหญ่มา, และเขียนในนั้นด้วยปากกาของมนุษย์, เกี่ยวกับมาเฮอร์ชาลาลหัชบัส.

๒ และข้าพเจ้านำพยานที่ซื่อสัตย์มาทำบันทึกกับข้าพเจ้า, อุรีอาห์ปุโรหิต, และเศคาริยาห์บุตรของเยเบเรคียาห์.

๓ และข้าพเจ้าเข้าหาศาสดาพยากรณ์หญิง; และนางตั้งครรภ์และคลอดบุตร. จากนั้นพระเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า : จงเรียกชื่อเขา, มาเฮอร์ชาลาลหัชบัส.

๔ เพราะดูเถิด, เด็กจะไม่สามารถเรียกคำว่า, พ่อ, กับแม่, ก่อนสิ่งมีค่าแห่งดามัสกัสและทรัพย์ที่ปล้นมาของสะมาเรียจะถูกนำไปต่อหน้ากษัตริย์แห่งอัสซีเรีย.

๕ พระเจ้ารับสั่งแก่ข้าพเจ้าอีกด้วย, มีความว่า :

๖ เนื่องจากคนพวกนี้ไม่ยอมรับผืนน้ำแห่งชิโลอาห์ซึ่งไหลเอื่อย ๆ, และชื่นชมยินดีในเรซีนและบุตรของเรมาลิยาห์;

๗ ฉะนั้น, บัดนี้, ดูเถิด, พระเจ้าทรงนำน้ำจากแม่น้ำ, ซึ่งไหลเชี่ยวและหลายสาย, มาสู่พวกเขาแม้กษัตริย์แห่งอัสซีเรียและเกียรติภูมิทั้งปวงของเขา; และเขาจะขึ้นมาเอ่อท้นทั่วท้องน้ำ, และท่วมชายฝั่งทั้งสิ้นของเขา.

๘ และเขาจะผ่านตลอดยูดาห์; เขาจะไหลบ่าและท่วม, เขาจะท่วมถึงแม้คอ; และปีกอันแผ่กว้างของเขาจะเต็มความกว้างของแผ่นดินพระองค์, โอ้อิมมานูเอล.

๙ จงร่วมเป็นพันธมิตรกัน, โอ้ท่านผู้คน, และท่านจะถูกหักเป็นชิ้น ๆ; จงเงี่ยหูฟังท่านทั้งหลายจากประเทศห่างไกล; และเตรียมตัวไว้เถิด, และท่านจะถูกหักเป็นชิ้น ๆ; เตรียมตัวไว้เถิด, และท่านจะถูกหักเป็นชิ้น ๆ.

๑๐ จงปรึกษากัน, และมันจะไร้ผล; จงพูดกันเถิด, และมันจะไม่บังเกิดขึ้น; เพราะพระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่กับเรา.

๑๑ เพราะพระเจ้ารับสั่งแก่ข้าพเจ้าดังนั้นด้วยพระหัตถ์อันแข็งแรง, และทรงสอนข้าพเจ้าว่าข้าพเจ้าไม่ควรเดินในวิถีทางของคนพวกนี้, โดยตรัสว่า :

๑๒ เจ้าอย่าพูดว่า, พันธมิตร, แก่คนทั้งปวงซึ่งแก่เขาผู้คนเหล่านี้จะพูดว่า, พันธมิตร; ทั้งอย่ากลัวความกลัวของพวกเขา, หรืออย่าครั่นคร้ามเลย.

๑๓ เจ้าจงทำให้องค์พระเจ้าจอมโยธาศักดิ์สิทธิ์, และให้พระองค์เป็นที่กลัวเกรงของท่าน, และให้พระองค์เป็นความหวาดหวั่นของท่าน.

๑๔ และพระองค์จะทรงเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์; แต่ทรงเป็นก้อนหินที่ทำให้สะดุดล้ม, และศิลาที่ทำให้ขัดเคืองใจต่อเชื้อสายแห่งอิสราเอลทั้งสองเผ่า, เป็นกับดักและบ่วงแร้วต่อผู้อยู่อาศัยของเยรูซาเล็ม.

๑๕ และคนเป็นอันมากในบรรดาพวกเขาจะสะดุดและล้ม, และพ่ายแพ้, และติดกับ, และถูกจับไป.

๑๖ จงผูกประจักษ์พยานไว้, จงผนึกกฎไว้ในหมู่สานุศิษย์ของเรา.

๑๗ และข้าพเจ้าจะรอคอยพระเจ้า, ซึ่งทรงซ่อนพระพักตร์พระองค์จากเชื้อสายแห่งยาโคบ, และข้าพเจ้าจะมองหาพระองค์.

๑๘ ดูเถิด, ข้าพเจ้าและบุตรที่พระเจ้าประทานให้ข้าพเจ้าเป็นเครื่องหมายและเป็นการอันน่าพิศวงในอิสราเอลจากพระเจ้าจอมโยธา, ซึ่งประทับอยู่ในภูเขาไซอัน.

๑๙ และเมื่อพวกเขาจะกล่าวแก่ท่านว่า : จงไปปรึกษาเขาทั้งหลายที่ติดต่อวิญญาณได้, และพวกพ่อมดเสียงแหลมและพึมพำ—สมควรมิใช่หรือที่ผู้คนจะปรึกษาพระผู้เป็นเจ้าของพวกเขาเพื่อคนที่มีชีวิตจะได้ยินจากบรรดาคนตาย ?

๒๐ จงแสวงหากฎและประจักษ์พยาน; และหากพวกเขาไม่พูดตามคำนี้, ก็เป็นเพราะไม่มีความสว่างในพวกเขา.

๒๑ และพวกเขาจะผ่านมันไปอย่างยากเย็นยิ่งและหิวโหย; และเหตุการณ์จะบังเกิดขึ้นคือเมื่อพวกเขาหิวโหย, พวกเขาจะโมโหจัด, และแช่งด่ากษัตริย์ของตนและพระผู้เป็นเจ้าของตน, และแหงนมองเบื้องบน.

๒๒ และพวกเขาจะมองดูแผ่นดินโลกและเห็นความยุ่งยาก, และความมืด, ความหม่นหมองอันเกิดจากความปวดร้าว, และจะถูกขับไล่ไปสู่ความมืด.