บทที่ ๑๓
ยูดาห์และเยรูซาเล็มจะถูกลงโทษเพราะการไม่เชื่อฟังของพวกเขา—พระเจ้าทรงวิงวอนเพื่อผู้คนของพระองค์และทรงพิพากษาผู้คนของพระองค์—ธิดาของไซอันถูกสาปแช่งและทรมานเพราะความฝักใฝ่ทางโลกของพวกนาง—เปรียบเทียบ อิสยาห์ ๓. ประมาณ ๕๕๙–๕๔๕ ปีก่อนคริสตกาล.
๑ เพราะดูเถิด, พระเจ้า, พระเจ้าจอมโยธา, นำไปจากเยรูซาเล็ม, และจากยูดาห์, ไม้ค้ำและไม้เท้า, ไม้เท้าแห่งอาหารทั้งหมด, และไม้ค้ำแห่งน้ำทั้งหมด—
๒ ผู้ทรงพลัง, และนักรบ, ผู้พิพากษา, และศาสดาพยากรณ์, และวิญญูชน, และผู้ทรงคุณวุฒิ;
๓ ผู้บังคับพลห้าสิบ, และผู้มีเกียรติ, และที่ปรึกษา, และช่างฝีมือที่มีเล่ห์เหลี่ยมพลิกแพลง, และนักพูดผู้มีวาทศิลป์.
๔ และเราจะให้เด็ก ๆ แก่พวกเขาเพื่อเป็นเจ้านายของพวกเขา, และทารกจะปกครองเหนือพวกเขา.
๕ และผู้คนจะถูกข่มเหง, ทุกคนโดยพวกกันเอง, และทุกคนโดยเพื่อนบ้านของตน; เด็กจะประพฤติตนจองหองต่อผู้ทรงคุณวุฒิ, และคนต่ำช้าต่อคนมีเกียรติ.
๖ เมื่อชายคนหนึ่งจะยื้อยุดพี่ชายเขาซึ่งเป็นเชื้อสายแห่งบิดาเขา, และจะกล่าวว่า : ท่านมีเสื้อผ้าแล้ว, ท่านจงเป็นผู้ปกครองของเราเถิด, และอย่าให้หายนะนี้เกิดจากมือท่าน—
๗ ในวันนั้นเขาจะให้คำมั่น, โดยกล่าวว่า : ข้าพเจ้าจะไม่เป็นผู้รักษา; เพราะในบ้านข้าพเจ้าไม่มีทั้งอาหารหรือเสื้อผ้า; อย่าทำให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ปกครองของผู้คนเลย.
๘ เพราะเยรูซาเล็มล่มสลายแล้ว, และยูดาห์พังทลายแล้ว, เพราะลิ้นของพวกเขาและการกระทำของพวกเขาต่อต้านพระเจ้า, ทำให้ขุ่นเคืองพระเนตรแห่งรัศมีภาพของพระองค์.
๙ การแสดงสีหน้าของพวกเขาเป็นพยานกล่าวโทษพวกเขา, และประกาศบาปของพวกเขาให้เป็นแม้ดังโสโดม, และพวกเขาจะซ่อนมันไม่ได้. วิบัติแก่จิตวิญญาณพวกเขา, เพราะพวกเขาให้รางวัลความชั่วร้ายแก่ตนเอง !
๑๐ จงกล่าวแก่คนชอบธรรมว่ามันดีแก่พวกเขา; เพราะพวกเขาจะกินผลแห่งการกระทำของตน.
๑๑ วิบัติแก่คนชั่วร้าย, เพราะพวกเขาจะพินาศ; เพราะรางวัลจากมือพวกเขาจะมาสู่พวกเขา !
๑๒ และผู้คนของเรา, เด็ก ๆ เป็นผู้ข่มเหงพวกเขา, และผู้หญิงปกครองเหนือพวกเขา. โอ้ผู้คนของเรา, พวกเขาที่นำเจ้าเป็นเหตุให้เจ้าผิดพลาดและทำลายทางแห่งวิถีของเจ้า.
๑๓ พระเจ้าทรงยืนขึ้นเพื่อวิงวอน, และทรงกระทำในฐานะผู้พิพากษาผู้คน.
๑๔ พระเจ้าจะทรงเข้ามาในการพิพากษาพร้อมด้วยผู้ทรงคุณวุฒิแห่งผู้คนของพระองค์และเจ้าชายของคนเหล่านั้น; เพราะเจ้ากินสวนองุ่นเข้าไปและของที่ปล้นจากคนจนในบ้านเจ้า.
๑๕ เจ้าหมายความว่าอะไร ? เจ้าตีผู้คนของเราเป็นชิ้น ๆ, และบดขยี้หน้าคนจน, พระเจ้าพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาตรัส.
๑๖ ยิ่งกว่านั้น, พระเจ้าตรัสว่า : เพราะธิดาของไซอันเย่อหยิ่ง, และเดินเชิดหน้าและทำตายั่วยวน, ทำเดินกระตุ้งกระติ้ง, และขยับเท้าให้มีเสียงกรุ๊งกริ๊ง—
๑๗ ฉะนั้นพระเจ้าจะทรงลงทัณฑ์ให้ขวัญบนศีรษะธิดาของไซอันเป็นสะเก็ด, และพระเจ้าจะทรงเปิดส่วนซึ่งเป็นที่ลับของพวกนาง.
๑๘ ในวันนั้นพระเจ้าจะทรงพรากความสวยงามแห่งลูกพรวนของพวกนาง, และตาข่ายคลุมผม, และปิลันธน์รูปจันทร์เสี้ยว;
๑๙ ปะวะหล่ำกำไล, และผ้าคลุมหน้า;
๒๐ หมวก, และถนิมพิมพาภรณ์ประดับขา, และผ้าคาดผม, และผอบเครื่องหอม, และต่างหู;
๒๑ แหวน, และเพชรพลอยประดับนาสิก;
๒๒ พัสตราภรณ์ที่เปลี่ยนเป็นชุดนั้นชุดนี้, และเสื้อคลุม, และผ้าคลุมผม, และคีมดัดผม;
๒๓ กระจกส่องหน้า, และผ้าป่านเนื้อดี, และผ้าโพกศีรษะ, และผ้าคลุมหน้า.
๒๔ และเหตุการณ์จะบังเกิดขึ้น, แทนกลิ่นหอมจรุงใจจะกลายเป็นกลิ่นเหม็น; และแทนผ้าคาดเอว, ผ้าขาดวิ่น; และแทนเส้นผมอันตกแต่งประณีต, จะมีศีรษะล้าน; และแทนเสื้อหรูหรา, จะคาดผ้ากระสอบ; การเผาไหม้แทนความสวยงาม.
๒๕ ผู้ชายของเจ้าจะล้มตายด้วยดาบและผู้กล้าของเจ้าในสงคราม.
๒๖ และประตูของนางจะร่ำไห้และอาดูร; และนางจะอ้างว้าง, และจะนั่งบนดิน.