1. A teraz, ja, Jakub, mówię do was znowu, moi umiłowani bracia, o prawej gałęzi, o której wspomniałem.

2. Oto obietnice, które otrzymaliśmy, są obietnicami według ciała; i chociaż zostało mi ukazane, że wiele spośród naszych dzieci zginie w ciele z powodu niewiary, to Bóg będzie miłosierny dla wielu; i nasze dzieci zostaną odzyskane, aby mogły dojść do tego, co da im prawdziwą wiedzę o ich Odkupicielu.

3. Przeto, jak wam powiedziałem, konieczne jest, aby Chrystus — gdyż ostatniej nocy anioł powiedział mi, że takie będzie Jego imię — przyszedł na świat pośród Żydów, pośród tych, którzy są bardziej niegodziwą częścią świata; i oni Go ukrzyżują, gdyż jest to wymagane od naszego Boga, i nie istnieje żaden inny lud na ziemi, który ukrzyżowałby Swego Boga.

4. Albowiem gdyby tak potężnych cudów dokonano pośród innych ludów, odpokutowałyby i poznały, że jest On ich Bogiem.

5. Ale z powodu niegodziwości i wypaczania religii ci w Jerozolimie usztywnią swe karki przeciwko Niemu, że zostanie On ukrzyżowany.

6. Dlatego na skutek swej niegodziwości doświadczą zniszczeń, głodu, zarazy i rozlewu krwi; a ci, którzy nie ulegną zagładzie, zostaną rozproszeni między wszystkimi narodami.

7. Ale oto tak rzecze Pan Bóg: Gdy nadejdzie dzień, że uwierzą we mnie, że jestem Chrystusem, wtedy to, jak przyrzekłem w przymierzu ich ojcom, powrócą w ciele na ziemię do krajów swego dziedzictwa.

8. I stanie się, że po długotrwałym rozproszeniu zostaną zgromadzeni z wysp morza, z czterech stron świata; i nacje Innych narodów znajdą wielkie uznanie w moich oczach, mówi Bóg, niosąc ich do krajów ich dziedzictwa.

9. Zaiste, królowie Innych narodów będą dla nich piastunami, a królowe ich mamkami; dlatego wielkie są obietnice Pana dla Innych narodów, albowiem On to powiedział, i któż może to kwestionować?

10. Oto ta ziemia, powiedział Bóg, będzie ziemią waszego dziedzictwa, a Inne narody będą błogosławione na tej ziemi.

11. I ta ziemia będzie ziemią wolności dla Innych narodów, i nie będzie żadnych królów na tej ziemi, którzy by powstali nad Innymi narodami.

12. I zabezpieczę tę ziemię przed wszystkimi innymi ludami.

13. I ten, kto walczy przeciwko Syjonowi, zginie, mówi Bóg.

14. Albowiem ten, kto ustanowi wbrew Mnie króla, zginie, gdyż Ja, Pan, król niebios, będę ich królem i będę na zawsze światłem dla tych, którzy słuchają moich słów.

15. Przeto, aby zostały spełnione przymierza, które zawarłem z dziećmi ludzkimi, odnoszące się do nich, gdy będą w ciele, muszę koniecznie zniszczyć tajemne uczynki ciemności i morderstw, i występków.

16. Dlatego ci, którzy walczą przeciwko Syjonowi, zarówno Żydzi, jak i Inne narody, tak niewolnik, jak i wolny, tak mężczyzna, jak i kobieta, zginie; albowiem są oni nierządnicą całej ziemi; bo ci, którzy nie są ze mną, są przeciwko mnie, mówi nasz Bóg.

17. Albowiem spełnię obietnice, które zawarłem z dziećmi ludzkimi, odnoszące się do nich, gdy są w ciele.

18. Przeto, moi umiłowani bracia, tak mówi nasz Bóg: Udręczę waszych potomków ręką Innych narodów; jednak zmiękczę serca Innych narodów, że będą dla nich niczym ojciec; przeto Inne narody będą błogosławione i zostaną zaliczone do domu Izraela.

19. Przeto na zawsze poświęcę tę ziemię waszym potomkom oraz tym, którzy zostaną do nich zaliczeni, jako ziemię ich dziedzictwa; albowiem jest to wyborna ziemia, mówi mi Bóg, ponad wszystkie inne ziemie; dlatego pragnę, aby wszyscy ludzie, którzy na niej żyją, oddawali mi cześć, mówi Bóg.

20. A teraz, moi umiłowani bracia, widząc, że nasz miłosierny Bóg dał nam tak rozległą wiedzę o tych sprawach, pamiętajmy o Nim, i pozbądźmy się naszych grzechów, i nie spuszczajmy głów, gdyż nie zostaliśmy odrzuceni; i chociaż musieliśmy opuścić ziemię naszego dziedzictwa, to zostaliśmy zaprowadzeni do lepszej ziemi, albowiem Pan uczynił morze naszą ścieżką, i jesteśmy na wyspie morza.

21. Ale wielkie są obietnice Pana dla tych, którzy są na wyspach morza; a ponieważ napisane jest: wyspy, to musi być więcej wysp niż tylko ta; i one są także zamieszkane przez naszych braci.

22. Albowiem od czasu do czasu Pan Bóg wyprowadzi część domu Izraela według swej woli i upodobania. I oto, Pan pamięta o wszystkich, którzy zostali odłamani; a zatem pamięta także o nas.

23. Niechaj radują się serca wasze, i pamiętajcie, że macie swobodę, by działać zgodnie z własną wolą — możecie wybrać drogę wiecznej śmierci albo drogę życia wiecznego.

24. Przeto, moi umiłowani bracia, pogódźcie się z wolą Boga, a nie z wolą diabła i wolą ciała; i gdy pojednacie się z Bogiem, pamiętajcie, że tylko w łasce Boga i dzięki niej zostaniecie zbawieni.

25. Przeto niech Bóg wskrzesi was od śmierci mocą zmartwychwstania, a także od wiecznej śmierci mocą zadośćuczynienia, abyście mogli być przyjęci do wiecznego królestwa Boga, żebyście mogli Go wielbić dzięki boskiej łasce. Amen.